Een paar jaar geleden had ik Songs Of the
Highway beluisterd, Josh Gray’s debuutplaat, maar als geheel beviel de plaat mij
onvoldoende. Wanneer zo’n eerste kennismaking niet gunstig uitpakt, dan blijft automatisch
interesse naar enig vervolg achterwege. Ditmaal liep het anders. Terwijl ik
Josh min of meer al vergeten was, had een muziekvriend van mij meegedaan aan
het kickstarterproject voor Walk Alone. Zijn enthousiasme bracht mij op andere
gedachten, en daar ben ik bij nader inzien erg blij mee, want Walk Alone is
gewoonweg een erg sterk album. Josh Gray blijkt toch een zeer origineel
artiest. Prachtige nummers met kop, kont en staart. Tiny Wooden Crosses is
authentiek, en getuigt van veel inzicht. Een nummer dat staat als een huis.
Zijn eerste album andermaal beluisterd, maar die wist me wederom niet te
overtuigen, vandaar dat ik tot de conclusie kom dat de man als liedjesschrijver
gegroeid moet zijn. Een stelling waar ik amper in geloof overigens, want ik ben
van de overtuiging; je hebt ‘t, of je hebt ’t niet. En Josh heeft het, want
Walk Alone overtuigt voor de volle honderd procent.
Cheyenne, halverwege de plaat, is wederom ijzersterk, een echte Loner Song, eentje die alles in huis heeft om een luisteraar tevreden te stellen; gruizig en direct. En dan moet het echte vuurwerk nog beginnen, want ook wanneer de versterkers van stal worden gehaald dan staat Mr. Gray zijn mannetje. Money or Blood! Prachtig allemaal. Niet dat ik met alle geweld een vergelijking wil trekken, maar hij doet mij qua uitvoerende stijl enigszins denken aan Nathan Bell. Niet dat Josh zich heeft geïrriteerd aan de uitholling van de Amerikaanse samenleving, maar ik hoor een romanticus die hoopt op een gunstige wending voor een betere wereld. Ik hoop voor hem dat de muziekliefhebber zijn muziek oppakt, waardoor hij wellicht een beter kans krijgt zijn dromen te realiseren. Zijn wensen zijn bescheiden van aard. Hij bezingt ze in het afsluitende nummer van dit album, in een duet vertolkt met Morgan Conners. Deze plaat is gewoon bij de lokale platenboer verkrijgbaar, terwijl dat tegenwoordig voor een “kleine” Americana artiest al niet meer zo vanzelfsprekend is. Het moet uiteindelijk wel uit kunnen allemaal. Wie weet zitten, wellicht bij voldoende aandacht, ook nog liveoptredens in het vat. Zou mooi zijn.
Rein van den Berg
Releasedatum : 1 september 2023 CRS