Tot de fraaiste albums van het
vorige decennium behoorde voor mij Torgeirs tweede album No Offending Borders. Hierop was een
uitgekiende mix van afwisselend meer folk- en rock getinte songs te horen.
Hierdoor waren de verwachtingen hoog gespannen voor zijn derde album Love. Grote inspiratiebron voor het
album vormde Brian Wilsons Love and Mercy.
Torgeir licht het als volgt toe : “Love is the driving force behind all our
actions. But love isn’t necessarily beautiful or pleasant – it contains too
much – everything from self-destruction to crimes of passion. We need to take
care of one another, but also the world around us. We've been acting out of
love, even if it’s love of money or status. As a consequence, the oceans are
dying and the forests are burning. Is this the way we show future generations
what love is… Love requires commitment and also has consequences.". Nog meer is het nieuwe album geworteld in de
rock van de jaren zeventig en heeft het duidelijke raakvlakken met Neil Young
& Crazy Horse. De songs zijn nog meer uitgesponnen dan op de voorganger,
afsluiter Black Ocean duurt zelfs
meer dan een kwartier. De nummers zijn net zo meeslepend geworden als de
rocksongs op de voorganger. Veel van de songs lijken me dank zij jams tot stand
te zijn gekomen. Een belangrijke rol is weggelegd voor Anders Møller en Ole
Henrik Moe. Vooral met eerstgenoemde werkt Torgeir veel samen. Beide heren
zullen ook een grote vinger in de pap gaan hebben in het later dit jaar te verschijnen
debuutalbum van Tone Bringsdal. Eind april zal Torgeir ongetwijfeld twee
spetterende liveshows geven in België.