Na het verschijnen van voorganger Three Futures werd de eigenzinnige singer-songwriter Mackenzie
Scott door haar platenlabel 4AD aan de kant geschoven ondanks de deal voor drie
albums, omdat ze niet commercieel genoeg zou zijn. Haar reactie via een tweet hierop
was cynisch en verbitterd "I wish them all the best, also f*** the music
industry.". Ze verloor tijdelijk haar interesse in muziek, vroeg zich
zelfs af of het nog zin had om nog songs te schrijven. Na haar herbezinning besloot ze het roer muzikaal om te gooien. Ondanks
het weinige vertrouwen was ze heeft om van haar carrière rond te komen begon ze
te werken aan haar vierde album Silver
Tongue. Haar vorige twee albums
werden nog mede geproduceerd door de ervaren Rob Ellis, nu alleen door
haarzelf. Ook zag ze af van hulp van invloedrijke muzikanten als Adrian Utley
en Ben Christophers, die misschien te veel hum stempel op het album zouden kunnen
gaan drukken. De hoes is symbolisch bedoeld, ze reikt haar arm uit naar de
luisteraar, maar wel op de door haarzelf bepaalde voorwaarden. Het schilderij
werd gemaakt door haar vriendin Jenna Gribbon. Over haar geaardheid heeft ze
nooit geheimzinnig gedaan, ze zong er al over in A Proper Polish Welcome van haar prachtplaat Sprinter.
Ook op Silver Tongue haalt de (wanhopige)
liefde het beste in haar naar boven, vooral in prijsnummer Gracious Day. Haar grote kracht is zoals altijd haar zang, of ze nu
zacht en ingetogen zingt of warm en vurig, ze weet met haar voordracht de
luisteraar altijd in te pakken. Ook
muzikaal blijft haar door elektronica beheerste muziek interessant. Zo blijft
het refrein van Dressing America op
de meest onverwachte momenten aan mij opdringen. Soms is een song iets
steviger, zoals bijvoorbeeld Good Grief.
Silver Tongue bevalt me een stuk beter
dan voorganger Three Futures, maar
wat minder dan Sprinter, wat absoluut
geen schande is. Toch blijf ik hopen dat ze ooit een volledig akoestisch album
zal maken, want nergens klinkt ze zo indringend en indrukwekkend als op The Exchange van het album Sprinter.
07-03 AMSTERDAM: Paradiso, kleine zaal