Björn van der Doelen & Allez Soldaat - Caballero Zonder Filter

Caballero Zonder Filteris het derde album van zanger en liedjesschrijver Björn van der Doelen samen met zijn groep Allez Soldaat. Het op Continental verschenen debuut D’n Duvel Die Slaapt Nooit kon direct rekenen op lovende kritieken. De bezetting hierop was nog niet zo uitgebreid als de twee albums die zouden volgen. Het is een prachtige verzameling rootssongs met klassiekers in de dop als De Breezer-Sletjes-Bluesen vooral Kruispunt. Laatstgenoemde reken ik tot de mooiste Nederlandstalige liedjes ooit gemaakt. Opvolger Als De Wolven Janken werd in eigen beheer uitgebracht en werd wederom met positieve recensies overladen. Hierop zouden ook blazers hun intrede doen. Een van mijn favorieten hierop is Mooie Zondag, overigens prachtig gezongen door Björn’s partner Ellen Jeurissen, een van de constante factoren op alle drie albums.

Caballero Zonder Filterwerd, net als de vorige twee, wederom vakkundig geproduceerd door Gabriël Peeters, die ook hier weer diverse instrumenten bespeeld. Zijn inbreng is volgens Björn erg groot. Tekstuele adviezen kreeg hij van Gerard van Maasakkers en vooral van Michiel Lieuwma. De liedjes zijn weer iets persoonlijker geworden dan die van vorige albums. Bovendien zijn de meeste wat meer ingetogener van aard. Een van de uitzonderingen hierop vormt het geweldige Zeven Zonden, waarin op bekwame wijze naar een climax wordt toegewerkt. Excellent gitaarwerk van Allez Soldaat van het eerste uur, Ruud van den Boogaard en dito orgelpartij van Gabriël Peeters. Voor het eerst verschijnt op schitterende wijze een viool in het aandoenlijke Vriend, bespeeld door ‘huursoldaat’ Alex Akela.

In de lofzang op The Boss, Och War Ik Mar Bruce Springsteen, keert de viool nog een keer terug, maar krijgen, net als in de muziek van Springsteen, blazers de nodige ruimte. Het meest aanstekelijk is Nieuwe Dag, waarin heerlijke ritmesectie en blazers te horen zijn. Het is duidelijk dat Björn over meer dan uitstekende begeleiders beschikt! Ontroerend is zijn ode aan zijn moeder in Moederke, voorzien van een mooie, persoonlijke tekst. De overige liedjes zijn ook voortreffelijk. Björn van der Doelen zingt zijn liedjes met een prachtig Brabants accent. Alles is goed verstaanbaar, toch wordt er ook een tekstboekje meegeleverd. Het gebrachte materiaal is behoorlijk gevarieerd en van een constant niveau.

Het album is uitgebracht op Bastaard Platen. Dit label is in 2013 opgericht door Mathijs Leeuwis en Jeroen Kant. Hun bedoeling is om het betere Nederlandstalige product onder de aandacht te brengen, een nobel streven. De vorige twee albums waren al erg mooi. Caballero Zonder Filter is zijn mooiste tot nu toe.


Theo Volk

Website http://bjornvanderdoelen.nl/
Releasedatum 13 maart Bastaard Platen

Cd-Releasetour
13/3 TILBURG: Theater De Boemel
14/3 TILBURG: Tilt @ Theaters
23/3 EINDHOVEN: Mr. Frits
27/3 WAALWIJK: Atelier Winterdijk
7/4 AMSTERDAM: De Nieuwe Anita
10/4 UTRECHT: Mirliton Theater

Doug MacLeod - Exactly Like This

Doug MacLeod is een ervaren bluesmuzikant, wiens catalogus intussen ongeveer een twintig tal studio albums bevat. There’s a time uit 2013 won de Blues Music Award voor het akoestische album van het jaar en hijzelf die van beste akoestische artiest van het jaar. Volgens mij terecht, want het is een fantastische plaat en hijzelf een voortreffelijk muzikant.

Over There’s a time schreef Rein v.d. Berg voor Johnny’s Garden een recensie. Exactly like this werd volgens hetzelfde, beproefde recept opgenomen als zijn voorganger. Dus volledig live, zonder gebruik te maken van overdubs en andere aanpassingen.

Hij ziet het resultaat als een eerbetoon aan zijn vele muzikale invloeden, die variëren van Wes Montgomery, Louis Jordan, Jerry Reed, Tony Joe White, John Lee Hooker tot zelfs Duke Ellington. Hij wordt op Exactly like this bijgestaan door de zeer ervaren musici Mike Thompson op piano, Jimi Bott op drums en percussie en Denny Croy op bas.

De opnames duurde slechts twee dagen. Het door Doug MacLeod zelf geschreven materiaal is behoorlijk gevarieerd, zo tref je naast boogie woogie bijvoorbeeld ook een countrynummer aan! De musici voelen elkaar perfect aan. De andere musici krijgen van Doug ook de nodige ruimte om te excelleren, zoals in Ridge runner. Hierop bespeelt Jimi Bott op inventieve wijze een wasbord en Denny Croy tovert een werkelijk sublieme solo uit zijn staande bas.

De teksten bevatten zoals gebruikelijk weer de nodige humor en gaan met enige regelmaat over vrouwen. De geluidsopnames zijn, net zoals op de vorige cd, van superieure kwaliteit en vastgelegd op een HDCD. Uiteraard ook op een gewone cd-speler afspeelbaar. Er wordt een uiterst informatief boekje meegeleverd, waarin bijvoorbeeld meer te vinden is over het ontstaan van de nummers.

De titel voor het album werd overigens met grote aandrang aanbevolen door een fan (een vrouwelijke, uiteraard) . De foto op de voorkant van de hoes werd door de Eindhovense fotograaf Theo Looijmans gemaakt tijdens een optreden in het Cultuurhuis in Heerlen. Op 29 september zal hij daar weer aanwezig zijn voor een optreden.

Theo Volk

Releasedatum: 10 maart 2015 Reference Recordings
Website: http://www.doug-macleod.com/

False Lights - Salvor

Soms gaan dingen razend snel. Onlangs stuurde ik een Facebookberichtje naar Jim Moray om hem te complimenteren met zijn werk als producer van het album van Tir Eolas. Tevens stelde ik de vraag wanneer ik een recensie zou kunnen schrijven over de opvolger van het prachtige solo album Skulk. Tot mijn verbazing kreeg ik binnen enkele minuten antwoord en was ik een Bandcamp downloadcode voor Salvorvan False Lights rijker!

False Lights werd door Moray en Sam Carter opgericht tijdens een avondje hangen aan de bar. Het idee was om een folkrock groep in de stijl van de late jaren zestig op te richten. Beiden zijn al gevestigde namen in de folk en hebben diverse solo albums op hun conto. Sam Carter behoort tot de beste finger-picking gitaristen van Engeland. Verder werden Nick Cooke (melodeon), Tom Moore (viool), Jon Thorne (bas) en Sam Nadel (drums) gerekruteerd. De naam van de groep is ontleend aan het boek The Wreckers van Bella Bathurst. De valse lichten staan in dit boek voor nep vuurtorens om schepen op de klippen te laten lopen, Salvor staat voor degene die wrakstukken bergt.

De meeste traditionals op Salvor zijn terug te vinden in de Round Folk Song Index, waarin bijna 25.000 songs zijn verzameld door de voormalige bibliothecaris, Steve Roud. Zijn index is een combinatie van de Broadside-index en de bronnen van Francis James Child (The Child Ballads). Al in opener The Wife of Usher’s Well (Child ballade 79) wordt duidelijk dat je niet te maken hebt met een doorsnee folk-album. Dit met name door het aparte koortje en de energieke manier waarop het wordt gebracht. Mooi is het gitaarspel in Polly On the Shore. Bijzonder origineel is de toevoeging van een mondharmonica aan The Banks of Newfoundland, geschreven door opperrechter Francis Ford in 1820. Behoorlijk opzwepend is, vooral door de drums, Skewball, vernoemd naar een achttiende eeuwse paardenrace. De heerlijke instrumental The Charlesworth Hornpipe, gespeeld in 3/2, is het meest moderne stuk op Salvor.

Het gedragen, ingetogen en prachtig gezongen The Indian’s Petition, is ontleend aan het liederen- en hymneboek van William Walker uit 1866. Ook How Can I Keep from Singingheeft een religieuze achtergrond. Oh Death is een Amerikaanse folk traditional, bekend geworden door Dock Boggs. Heel mooi is afsluiter Crossing the Bar, dat door orgel en trompet wordt gedragen.

Salvor krijgt in Engeland de nodige positieve kritieken, waaronder van autoriteit op het gebied van folk, Froots. Zij beloonden Salvormet de maximale score en spraken bovendien de verwachting uit dat het misschien tot een opleving van de folkrock kan leiden. Salvor kenmerkt zich door gevarieerdheid, avontuur, originaliteit en de energie waarmee de songs gebracht worden. Tevens kan het gezien worden als een schatkamer van het (her)ontdekken van andere prachtige folk.

Theo Volk

Website: http://falselights.co.uk/ en http://falselights.bandcamp.com/album/salvor

Releasedatum, 2 februari 2015 Wreckord Label

Dear Sister - Silver Dagger

Enige maanden geleden schreef ik een recensie over Fly To Home van Natalie Ramsay. Zij schreef me in onderlinge correspondentie dat Dear Sister een van haar favoriete groepen is. Op hun website stond toen alleen het debuutalbum Dear Sister uit 2010 vermeld. Gelukkig heb ik attente en enthousiaste muziekvrienden als Gerard, die me twee weken geleden wees op de release van Silver dagger (Nogmaals bedankt!). Zijn enthousiasme is zeer terecht.

De vaste kern van Dear Sister bestaat uit Bri Salmena (gitaar, zang, percussie), Raven Shields (gitaar, zang, percussie) en Aaron Comeau (gitaar, piano, banjo, percussie). Twee nummers werden geschreven door Bri, de overige zeven door Raven. De dames zijn gezegend met prachtige stemmen, die bijzonder goed bij elkaar passen, al ware het echte zussen. De muziek stoelt met name op percussie en zang.

De heerlijke opener Wagon is een spannend, traag voortslepend nummer met fraai gitaarwerk en subtiele percussie. Uit een heel ander vaatje wordt getapt in Game, een zeer lekker countrynummer met een aanstekelijk refrein en twangy gitaar. Bloedmooi is het ingetogen liefdesliedje Lucky Day, het wordt vooral gedragen door de mooie pianobijdrage. Gold & Rose heeft een trage, ritmische opbouw en een fraaie melodie. De zang is hier uitzonderlijk mooi. Trommels dragen het ritmische en licht hees gezongen Yours & Mine,waarbij percussie en gitaren om de beurt de aandacht vragen. Dit stuk kent een mooie opbouw.

 

Een van de onbetwiste hoogtepunten vormt het sobere Waves, met een melodie die lang blijft rondzingen in je hoofd. De twangy gitaar komt weer te voorschijn in het catchy en swingende Fox. Een van de sterkste nummers is zonder meer Tavern. Er wordt langzaam naar een climax toegewerkt, vooral de bijdrage op gitaar is geweldig. De afsluiter Reprise kenmerkt zich vooral door het eenvoudige, maar intrigerende pianospel.

De afgelopen weken is Silver Dagger voor mij uitgegroeid tot een zeer verslavende en intrigerende cd.


Theo Volk

Website http://dearsister.bandcamp.com/
Releasedatum 17 januari 2015 in eigen beheer