Neev : Katherine

 

De spelling van de artiestennaam van zangeres Neev is hoe je fonetisch de Ierse voornaam Niamh dient uit te spreken. Deze zangeres zou niet misstaan in een rijtje met geweldige Ierse zangeressen als Niamh Parsons en Niamh Dunne, ware het niet dat Niamh Katherine Downes geboren is in Schotland. Haar moeder Eleanor vond Niamh gewoon een mooie voornaam.

Niamh groeide op in Glasgow, studeerde vervolgens aan de universiteit van Edinburgh geschiedenis. Na de voltooiing van die studie vertrok ze naar Londen om daar aan de universiteit een master te halen in mensenrechten. In de tussentijd zette ze ook al voorzichtig de eerste schreden op haar muzikale pad met de EP’s Forgiving Light en Currants. Niamh is praktisch volledig autodidact, op enkele pianolessen in haar jeugd na dan. Ze blijkt ook een geboren zangeres te zijn, met een stem voorzien van een heerlijk hees randje. De muzikaliteit heeft ze van de kant van vader Richard. Twee tantes spelen dan ook mee op Katherine.

Ook blijkt haar familie nog over andere artistieke gaven te beschikken, de hoes werd namelijk gemaakt door oma Kate. De collage heet “Out of the Blue”, wat tevens de titel is van een liedje op Niamh’s debuutalbum Katherine. Niet alleen is de titel van het album een verwijzing naar haar eigen midden-naam, maar ook dat die naam veel voorkomt in haar familie.

Verder licht Niamh de reden van de titel als volgt toe : “The album centres on the theme of 'identity', different forms of identity, what it means to be someone's child/ someone's partner/ the member of a family/ a man or woman, each song is from those points of view and many more. I liked the idea that it's a title that has many different meanings to me and I also liked the idea of giving the album a name in the literal sense, so it has its own identity apart from me.”.

Niamh schreef niet alleen de bijzonder fraaie liedjes, maar arrangeerde ze tevens en mixte en produceerde Katherine samen met Imad Salhi and Jess Camilleri. Muziekbeleving is erg persoonlijk, maar bij mij komt haar wat hese stem heel erg binnen en bezorgt me geregeld kippenvel.

Veelal zijn de subtiel opgebouwde (indie) folk songs behoorlijk ingetogen, soms wat energieker zoals het reeds vrijgegeven Will I Change You. Niamh over dit liedje : “I loved arranging it and letting it burst from the seams at points. It brings together the loud and quiet moments of contemporary Scottish artists I really adore like Frightened Rabbit, Fatherson, Paolo Nutini & Rachel Sermanni.”.

Debuutalbum Katherine behoort in korte tijd tot mijn grote favorieten van 2023, hopelijk krijgt het de aandacht die het absoluut verdient.

Theo Volk

Releasedatum : 28 april 2023 Trapped Animal

Website : https://neev1.bandcamp.com/album/katherine

The Damned : Darkadelic

 

Een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Britse punkscene binnen de gothic stroming was The Damned. Opgericht in 1976 brachten ze een jaar later als eerste Britse punkband hun klassieke debuutalbum Damned Damned Damned uit op het vermaarde Stiff label. Een album dat de nodige invloed zou hebben op latere generaties. Zo leende bijvoorbeeld Red Hot Chili Peppers 22 jaar later het intro van Feel the Pain voor hun bekendste nummer Californication. Uiteraard leerde ik het album toentertijd kennen, maar ging mijn belangstelling toch meer uit naar andere artiesten uit de Stiff stal, zoals Jona Lewie, Ian Dury en Elvis Costello. Mijn belangstelling voor new wave was sowieso groter dan voor punk, vandaar dat mijn belangstelling al snel verwaterde voor Captain Sensible en diens kompanen.

Tot mijn grote verbazing ontdekte ik onlangs dat de groep nog steeds bestaat en  wordt nog steeds mede aangevoerd door de altijd met alpinopet getooide Captain Sensible (69). Zesenveertig jaar na hun debuut verschijnt Darkadelic. De band is constant bezig met het ontwikkelen van hun geluid, ze blijven niet te lang bij één genre hangen maar weten tegelijkertijd hun essentie te behouden.

Darkadelic vangt de band die punk lanceerde en goth uitvond opnieuw innoverend en hun unieke universum altijd uitbreidend. De eerste single en video voor The Invisible Man is een showcase voor Captain Sensible's gitaarwerk en David Vanian's grommende baritonzang. De singles You're Gonna Realise en Beware of the Clowns gedrenkt in klassieke horrorfilmreferenties, knipoogt naar swingende jaren 60 in Londen en een verfijnd palet aan muzikale invloeden. Op Darkadelic klinkt men nog steeds energiek en muzikaal interessant.  

Theo Volk

Releasedatum : 28 april 2023 earMUSIC

Website : https://www.officialdamned.com/

Black Bottle Riot : That’s Amore

 

Wederom zijn de heren van de Nijmeegse rockgroep Black Bottle Riot meer naar elkaar toegegroeid en veelzijdiger geworden dan op de voorganger Fire. Ook is het artwork van Bas Meeuws, Yorick de Vries & Maaike Ronhaar meer in het oog springend. Bas Meeuws is een internationaal vermaard fotograaf, die het traditionele, Hollandse genre van het bloemstilleven nieuw leven inblaast. Volgende maand verschijnt trouwens zijn boek “Flower Pieces : A Photographic Journey Around the World”. De hoes associeerde ik meteen met die van Good van de groep Morphine.

Op That’s Amore maakte de band geen gebruik van overdubs in hun stevige rock, ondergedompeld in soul, blues en rock ‘n’ rollinvloeden. Bovendien is palet kleurrijker geworden dankzij de bijdragen van Martijn “Tinez” van Toor op saxofoon en Thijs Schrijnemakers (Orgel Vreten) op toetsen. Inspiratiebronnen voor dit album waren onder andere de tex-mex rock van Los Lobos tot aan de garagerock van de Hellacopters. Black Bottle Riot heeft in de loop der jaren een geweldige livereputatie opgebouwd en deelden het podium met artiesten als Pearl Jam, The Black Keys, The War On Drugs en Ryan Adams. Ook dit jaar zijn ze weer op de nodige festivals te zien zijn om hun uitstekende nieuwe album That’s Amore voor te stellen.

Theo Volk        

Releasedatum : 1 mei 2023 Semper Surditas/Sonic Rendezvous

Website : https://www.blackbottleriot.com/

 

Black Bottle Riot live :

27-04 ENSCHEDE : Koningsdag Fest @ Rocks

28-04 HANNOVER : Blues Garage

12-05 LEEUWARDEN : Neushoorn

13-05 HOOGEVEEN : Het Podium

19-05 ARNHEM : Luxor Live

20-05 ZWOLLE : Hedon

04-06 EINDHOVEN : Café Wilhelmina

23-06 EERSEL : Music On Payday Festival

01-07 GENT : Crossover

08-07 WEERT : Bospop Festival

02-09 HUISSEN : Under The Milky Way Festival

15-09 GOUDA : So What!

16-09 ASSEN : De Witte Bal

17-09 Oude Meer : The Shack

19-11 AMSTERDAM : Q-Factory

Dorthia Cottrell : Death Folk Country

 

Dorthia Cottrell komt uit Virginia en is vooral bekend van de doom metal band Windhand, met welke ze tot nu toe vier albums uitbracht. In 2014 werkte ze mee aan het album Songs of Townes Van Zandt Vol. 2, wellicht de aanleiding om ook een solocarrière te beginnen. In 2015 debuteerde ze met haar eponieme country/folkalbum. Op de hoes van haar tweede album Death Folk Country ziet ze er nogal angstaanjagend uit met haar vampier uiterlijk, gelukkig valt dat in dagelijks leven erg mee.

Zowel in haar solowerk als in haar rol als zangeres van de beroemde doomband Windhand ziet ze haar muziek als zowel een document van liefde als een verzoening met de dood. Op haar nieuwe album Death Folk Country weert Cottrell de dood af door middel van creatie - de meest gedistilleerde vorm van liefde. De geest van liefde die door haar woorden wordt doorgegeven, zal de ultieme beloning zijn voor aards lijden. De raadselachtige aanwezigheid van Cottrell leidt luisteraars langs een pad van introspectie - Death Folk Country's enorme reikwijdte raakt aan verhalen over liefde, verlies en nog veel meer.

"Dit album gaat voor mij over het schilderen van een beeld van een plek waar mijn hart woont. Mensen hebben me altijd gevraagd wat voor 'soort' muziek ik speel", legt Cottrell uit. genre dat bij het geluid past - maar het is ook bedoeld om te worden opgevat als een naamgeving, een kroning van de wereld in mij. Death Folk Country is de muziek en ook het land waar de muziek plaatsvindt, en die twee zijn altijd onlosmakelijk met elkaar verbonden geweest.".

Mij wist deze vaak voort meanderende en regelmatig van onderhuidse spanning voorziene muziek van het begin te boeien.  

Theo Volk

Releasedatum : 21 april 2023 Relapse Records

Website : https://dorthiacottrell.bandcamp.com/album/death-folk-country

Marlies Ruigrok : Papel

 

Papel heet de intrigerende debuut EP van de Delfse theatermaker Marlies Ruigrok, ook bekend van theaterkoor Dario Fo. Het telt vijf composities afkomstig uit haar twee theatervoorstellingen AZUL en Zócalo. Voor de voorstellingen en de EP zijn reizen van Marlies door Mexico en Cuba grote inspiratiebronnen geweest. De zoektocht naar een grote intensiteit en gevoeligheid van leven is een doorgaand thema in haar werk en juist die intensiteit in zowel Mexico als Cuba heeft haar enorm geraakt.

De titel “Papel” is afgeleid van papel picado, wat letterlijk “gesneden papier” betekent. “Het zijn de kleurrijke slingers die je door heel Mexico ziet hangen met daarin uitgesneden verhalen. Papel picado wordt opgehangen om kleur aan het leven te geven en dat is precies wat ik met deze EP wil doen met muziek, verhalen, fotografie en kleuren mijn kleur aan het leven geven, met mijn Papel. Het is vurig. Het is scherp. Het kreukt. Het kraakt. Het is zacht. Het is kwetsbaar. Como papel”., aldus Marlies.

Wanneer je de EP openklapt valt de spreuk “Nada es negro, realmente nada” (niets is zwart, echt niets) van de kleurrijke Mexicaanse surrealistische kunstschilderes Frida Kahlo te lezen. Een vrouw met een op zijn zachtst gezegd turbulent leven. Ze had veel buitenechtelijke relaties, waaronder met bekende personen, ondermeer met de Russische revolutionair Leon Trotski. Ze had niet bepaald het gemakkelijkste leven en was een overtuigd feministe. Bij  haar dood liet ze een briefje achter met de tekst “Ik hoop dat het einde vrolijk is en hoop nooit meer terug te keren”. Tot op de dag van vandaag vormt ze een bron van inspiratie, van Jeroen Krabbé, Coldplay tot aan een singer-songwriter als Gabrielle Louise.

Naast vier Nederlandstalige liedjes ook een Spaanstalig, Con El Dolor. Het betreft hier het door broer Boudewijn op muziek gezette gedicht “Con el dolor de la mortal herida” van Juana Inés de la Cruz, ook bekend als Sor Juana. Zij was een Mexicaanse non, die leefde in de tweede helft van de zeventiende eeuw. Reeds op jonge leeftijd kreeg ze interesse in poëzie. Al snel kreeg ze problemen met de kerkelijke autoriteiten die haar soms ondeugende poëzie te wereldlijk vonden. Ze streefde naar meer gelijke rechten voor vrouwen, en verdedigde het recht op onderwijs voor vrouwen. Hierdoor wordt ze wel als een voorloopster van het feminisme gezien. Con El Dolor gaat over de diepe, moordende pijn die liefde kan veroorzaken en aan de andere kant de uitzinnige vreugde en gekte ervan.

De ritmische opener Ze Danst liet me meteen naar het puntje van mijn stoel schuiven. Het lied gaat over volledige overgave en dansen als houvast en is zowel tekstueel als muzikaal geïnspireerd op de  “Le Sacre du Printemps” van Igor Stravinsky, een van de meest revolutionaire klassieke werken van de 20^ste eeuw. Het dansen als ritueel, het repeterende van zowel tekst als muziek, de primitieve stijl van de muziek en een belangrijk ritmisch aspect.

In een meer ingetogen liedje als Kom Bij Me, doet ze me denken aan een andere theatermaker, Oukje den Hollander, mede door de smaakvolle begeleiding van haar uitstekende begeleiders. Marlies heeft duidelijk veel tijd gestoken om het artwork van haar EP een persoonlijk tintje te geven. De master werd gemaakt door Darius van Helfteren. Papel is tot stand gekomen dankzij de financiële steun van Sena, Investeringsfonds Muziek, BumaStemra, Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Leve het Geven, Het Cultuurfonds en de donateurs via Voordekunst. Hopelijk krijgt dit intrigerende, authentieke en passionele debuut zeer snel een vervolg!

Theo Volk

Releasedatum : 14 april 2023 Eigen beheer

Website : https://www.marliesruigrok.nl/

Taj Mahal : Savoy : World's Finest Ball Room

 

Gisteren had ik het in mijn recensie over het nieuwe album van Rickie Lee Jones dat bij beluistering mij een nostalgisch gevoel bekroop. Aan het nieuwe album Savoy van Taj Mahal liggen zeker nostalgische gevoelens ten grondslag. Dat wordt meteen duidelijk bij de opener Stompin’ at the Savoy, een compositie van Benny Goodman en Chick Webb. The Savoy Ballroom was in de jaren dertig en veertig “the place to be” in Harlem, NY. Het was de locatie waren de ouders van Mahal elkaar in 1938 leerden kennen tijdens een optreden van teenager Ella Fitzgerald en The Chick Webb Band. Een paar jaar later werd Mahal geboren en groeide op in een muzikaal gezin met de hippe muziek uit die tijd.

Savoy is een eerbetoon aan de muziek uit tijd. Net als op het nieuwe album van Jones is ook hier een versie te vinden van One for My Baby (And One More for the Road). Het heerlijke Is You Is or Is You Ain't My Baby van Louis Jordan ken ik vooral erg goed in de versie van Joe Jackson op diens behoorlijk onderschatte album Jumpin’ Jive.  Goede vriendin Maria Muldauer kent Mahal al meer dan vijftig jaar, met haar nam hij het zwijmelnummer Baby, It’s Cold Outside op. Nummers als Mood Indigo, Summertime en vooral Sweet Georgia Brown doen me verlangen naar het komende jazzfestival in Breda, traditiegetrouw altijd beginnend op Hemelvaartsdag. Ook bij Mahal gaat nog een andere parallel op met Jones, Mahal verloor ik uit het oog na diens twee fraaie debuutalbums.    

Theo Volk

Releasedatum : 28 april 2023 Stony Plain Records

Website : https://www.tajblues.com/

Rickie Lee Jones : Pieces of Treasure

 

1979 was een geweldig muziekjaar. Veelal luisterde ik dat jaar naar new wave en reggae albums. Een wat vreemde eend in de bijt was toen voor mij het klassieke debuutalbum van Rickie Lee Jones. Opener Chuck E.'s in Love werd meteen haar grootste hit. Een liedje over muzikant Chuck E. Weiss, die toen furore maakte in bop/jazz scene in Los Angeles. Na het eveneens uitstekende Pirates ben ik Jones uit het oog verloren.

Onlangs kreeg ik haar nieuwste album Pieces of Treasure toegestuurd. Op dit album wordt ze herenigd met Russ Titelman die haar eerste albums produceerde. Naast eigen werk nam ze in de loop der jaren ook nummers van de meest uiteenlopende artiesten op. Het was echter Titelman die na lang aandringen Jones zover kreeg om een volledig jazz album op te nemen. Hierbij werden keuzes gemaakt uit het American Songbook. Overigens was het voor Titelman niet gemakkelijk samenwerken geweest op Pirates destijds. Deze keer verliepen de opnames bijzonder soepeltjes.

Het album werd in vijf dagen opgenomen in Sear Sound studio in Manhattan. Jones wordt begeleid door Rob Mounsy op piano, gitarist Russell Malone, bassist David Wong en drummer Mark McLean. Het resultaat is intiem en op een elegante manier simpel. Door de gemaakte keuzes geeft het album bij beluistering mij een nostalgisch gevoel. Op de afsluiter na kende ik namelijk alle nummers al in vertolkingen van The Voice, de favoriete zanger van mijn vader. Vooral haar vertolking van All the Way komt ook nu nog steeds diep binnen, al blijft de uitvoering van Frank Sinatra in het arrangement van Nelson Riddle en uitgevoerd door diens orkest onovertroffen.  Bekendste song is One for My Baby.

Ook producer Titeman is tevreden over het eindresultaat blijkt uit de liner notes :  “This American Songbook recording shows Rickie's artistry in full bloom. Her voice has always sounded a bit younger than it ought to (that may be a function of her ability to inhabit the character who is singing the song so masterfully that you believe every word) but on this recording the aging voice sounds even better to me than the youthful one. There's a resonance and warmth in her lower register that wasn't there before. I adore the young Rickie Lee but I love even more the Old Dame.”

Theo Volk

Releasedatum : 28 april 2023 BMG

Website : https://rickieleejones.com/

Rodrigo Y Gabriela : In Between Thoughts… A New World

 

In Between Thoughts… A New World is het intussen het zesde album van het wereldwijd zeer populaire Mexicaanse duo Rodrigo Sanchez en Gabriela Quintero. Een duo dat elkaar kent sinds hun prille tienerjaren. Ze vergaarden internationale faam doordat ze samen met Hans Zimmerman de filmmuziek schreven voor de filmkraker “Pirates Of The Caribbean”. Ook hun albums als duo vonden gretig aftrek. Hun uitstekende laatste worp Mettavolution bevatte een meesterlijke cover van Pink Floyd’s Echoes.

Het duo produceerde In Between Thoughts… A New World zelf in hun studio in Ixtapa, Mexico. Op afstand werkte men samen met de in Wenen gevestigde componist Adam Ilyas Kuruc en The Bulgarian Symphony Orchestra, die de dynamische arrangementen van het duo versierden met weelderige strijkers en krachtige percussie.

Dat is dan ook het eerst wat opvalt bij beluistering, de energie knalt werkelijk de boxen uit. Muziek waarbij het vaak moeilijk stilzitten is. Het duo leidt de luisteraar door een complex verhaal, compleet met plot, emotionele bogen en veel dramatische spanning. Hoogtepunt vormt voor mij Broken Rage, vanwege het fenomenale gitaarspel.

Het album werd gemixt door James Monti (The Who, The Head and the Heart) en gemasterd door Greg Calbi (Tame Impala, Beach House). Van het album verschijnt ook een luxe versie met een extra lp in een oplage van 2000 stuks. Door de opzwepende ritmes op  In Between Thoughts… A New World zal menigeen zich snel gewonnen geven.

Theo Volk                                 

Releasedatum : 21 april 2023 ATO Records/[Integral]

Website : https://www.rodgab.com/

Rodrigo Y Gabriela live :

29-10 UTRECHT : TivoliVredenburg

30-10 BRUSSEL :  Cirque Royal

31-10 ANTWERPEN : De Roma

Robert Ellis : Yesterday’s News

 

De afgelopen jaren hakte de Texaanse singer-songwriter Robert Ellis enkele knopen door. Allereerst brak hij met zijn platenlabel New West en verhuisde naar Fort Worth, Texas, waar hij samen ging werken met vriend en collega Josh Block. Een drummer die vooral bekend werd door zijn werk met Leon Bridges en White Denim. Bovendien is Block een geluidstechnicus. De twee bestieren nu samen een hoogwaardige muziekstudio.

Ellis intussen alweer zeven jaar samen met zijn Erica en vader van twee kinderen was het vele toeren meer dan zat. Bevrijd van alle commerciële verwachtingen begon hij in alle rust meer songs te schrijven dan ooit. Hij kwam erachter dan zijn muziek het best tot zijn recht komt bij een “less is more” benadering. Ellis hierover : “De albums die ik zelf het mooist vind zijn klein, teder en zacht. Hoe meer ik aan deze nieuwe liedjes werkte, hoe meer ik besefte dat hun zachtheid juist hun kracht is.”.

De liedjes zijn net zo ingetogen van aard als de eerste helft op zijn fraaie debuutalbum Photographs. Op zijn vijfde album Yesterday’s News weet Ellis met slechts de hulp van een akoestische Spaanse gitaar en een contrabas de luisteraar moeiteloos aan zijn muziek te kluisteren. Vooral ’s ochtends vroeg vond hij vaak inspiratie, voordat de kinderen wakker werden. Deze rust en sereniteit klinken mooi door in de liedjes die daaruit voortkwamen. Het album werd in slechts twee dagen opgenomen. In oktober komt Ellis naar de Lage Landen om het ingetogen Yesterday’s News voor te stellen.

Theo Volk

Releasedatum : 19 mei 2023 Niles City

Website : https://texaspianoman.com/

Robert Ellis live :

05-10 GRONINGEN : Lutherse Kerk

06-10 HENGELO : Metropool

08-10 ANTWERPEN : Trix

09-10 EINDHOVEN : Americana Mondays

10-10 UTRECHT : TivoliVredenburg, Cloud Nine

Eilen Jewell : Get Behind the Wheel

 

De afgelopen jaren waren voor Eilen Jewell op zijn zachtst gezegd niet de meest gemakkelijke. Binnen  een paar maanden tijd liep haar huwelijk op de klippen en leek haar carrière te imploderen. Het voelde voor haar of ze alles verloren had, behalve haar dochter Mavis. Toch heeft Eilen intussen weer alles op de rails, getuige de laatste regel van het persbericht “There’s a phoenix rising from the ashes.”. Het grappige toeval wil dat ik gisteren tijdens mijn wekelijkse wandeling met mijn zus een landelijk gelegen woning tegen kwam met aan de ingang op twee pilaren gebeeldhouwde feniksen.

Om alles weer op een rijtje te krijgen wandelde Eilen veel in de bergen van Idaho en stopte ze met drinken. Getuige de vitale uptempo opener Alive van Eilen’s nieuwe album Get Behind the Wheel lijkt ze er weer volledig bovenop te zijn. Een nummer met een echte Creedence Clearwater Revival vibe. Een paar jaar terug nam Eilen al eens Green River van CCR op.

Eilen zingt openhartig over verdriet, verlies, veerkracht en verlossing. Een belangrijke rol was weggelegd voor coproducer Will Kimbrough die zorg droeg voor hier en daar een psychedelisch en filmisch tintje. Er zit trouwens ook nog steeds geen sleet op Jerry Miller, volgens mij moet die onderhand tegen de tachtig lopen. Zijn gitaarspel is weer geregeld de kers op de taart.

Eilen heeft me nog nooit teleurgesteld, niet op plaat en ook niet live. Helaas zullen we het dit jaar in Nederland zonder concerten moeten doen. En dat is jammer want Get Behind the Wheel is een ijzersterk album.  

Theo Volk

Releasedatum : 5 mei 2023 Signature Sounds

Website : https://www.eilenjewell.com/

Meredith Moon : Constellations

 

Singer-songwriter Meredith Moon is een labelgenoot van de door mij gisteren besproken Bruce Cockburn en eveneens van Canadese afkomst, zij het met Ierse roots. In tegenstelling tot Cockburn laat Meredith zich volop inspireren door old-time music uit de Appalachen, een gebergte in de Verenigde Staten. Er staan dan ook twee traditionals op haar tweede album Constellations, het fraaie Soldier’s Joy en het instrumentale Needlecase Medley.

Meredith is een multi-instrumentalist, die onder andere gitaar, piano, lap dulcimer speelt, maar vooral excelleert op de clawhammer banjo. Ze leerde het instrument op haar 21^ste zichzelf spelen via YouTube filmpjes. Op twee nummers neemt echter de piano het voortouw, in opener Starcrossed en in Mark Twain.In That Town is de fiddle van Tony Allen de kers op de taart.

Favoriete track is het mij kippenvel bezorgende Lighthouse County, met wederom een prominente rol voor de fiddle van Tony Allen. Meredith beschikt over een krachtige, expressieve stem. Meredith toerde al eens door Europa, hopelijk komt ze snel eens terug om het fraaie Constellations voor te stellen.      

Theo Volk                                              

Releasedatum : 21 april 2023 True North Records

Website : https://www.meredithmoon.com/

Replay : Carole King : Tapestry

 

Afgelopen zaterdagavond waren op de BBC een drietal uitzendingen te zien over Carole King. Voor mij reden om weer eens haar klassieker Tapestry uit 1971 uit de mottenballen te halen. Haar muzikale carrière begint reeds op haar zestiende. Al Nevins en Don Kirshner richten in 1958 hun muziekuitgeverij Aldon Music op en vestigen zich in het Brill Building, een kantoorgebouw op Broadway. Hier geven ze talentvolle singer-songwriters als Carole King, Gerry Goffin, Neil Sedaka, Barry Mann en Neil Diamond een kans op een succesvolle carrière.  

Zowel Sedaka als Goffin hebben een oogje op King. Ondanks Sedaka’s ode Oh! Carol kiest King al snel voor Goffin. Op haar zeventiende trouwt het stel, voor haar twintigste is ze al twee keer moeder. Dat vormt echter absoluut geen beletsel voor het schrijven van songs. Op haar zeventiende schreef ze al Will You Love Me Tomorrow, wat een jaar later een hit werd voor The Shirelles. Hierna schreef ze aan de lopende band met Goffin nummers voor anderen, waaronder The Loco-motion voor Little Eva en (You Make Me Feel Like) A Natural Woman voor Aretha Franklin, in 1974 ook gecoverd door Rod Stewart. Op de Dusty Springfield klassieker Dusty in Memphis zijn maar liefst een viertal nummers van King te vinden.

Eerdergenoemde nummers Will You Love Me Tomorrow en A Natural Woman zijn terug te vinden op het tijdloze Tapestry. Een van de best verkochte albums aller tijden, wat maar liefst zes jaar onafgebroken in de charts stond. Ook bij latere generaties werd King populair. Het favoriete liedje van Amy Winehouse was het eveneens op Tapestry terug te vinden So Far Away. Het werd gespeeld bij de afsluiting van haar uitvaart. De kracht van haar liedjes schuilt in de ijzersterke melodieën. Ook een hit werd You've Got a Friend. Ze gunde James Taylor het om het als eerste op te nemen. Taylor wist meteen dat hij goud in handen had en dat het een hit zou worden. Ook de overige liedjes hebben moeiteloos de tand des tijds overleefd. Mijn persoonlijke favoriet is het titelnummer, maar ik kan iedere andere keuze voor een liedje ook gemakkelijk voorstellen.

Theo Volk

Bruce Cockburn : O Sun O Moon

 

In Nederland brak de Canadese singer-songwriter Bruce Cockburn pas eind jaren zeventig door met zijn negende reguliere album Dancing in the Dragon’s Jaws. Om een of andere reden breken in Nederland vaak Canadese artiesten minder snel door dan Amerikaanse collega’s. Ten onrechte, zeker in het geval van Cockburn die toen al de nodige prachtplaten op zijn naam had staan. Verder volgden er nog topalbums als Humans, The Trouble with Normal en vooral You’ve Never Seen Everything. Veel van zijn latere albums werden geproduceerd door Colin Linden. Hij produceerde trouwens in 1992 Call Me van onze Hans Theessink. Ook O Sun O Moon werd geproduceerd door Linden en wel in Nashville. Cockburn is op zijn 78^ste nog steeds geëngageerd en alive & kicking. Dat maakt de uptempo opener On a Roll (waarop Shawn Colvin meezingt) meteen duidelijk, zowel muzikaal als tekstueel :

“Time takes it’s toll

But in my soul

I’m on a roll”

Een typisch Cockburn nummer vanwege het herkenbare gitaarspel. Overigens vind ik Cockburn een bijzonder ondergewaardeerd gitarist. De zonder uitzondering bovengemiddelde songs schreef Cockburn een paar jaar terug vooral in San Francisco en sommige andere in Maui. De songs worden door zijn klasse begeleiders naar grotere hoogtes gestuwd. Naast Colin Linden wordt hij onder anderen begeleid door klasse muzikanten als drummer Gary Craig, contrabassist Viktor Krauss, zangeressen Shawn Colvin, Allison Russell, Sarah Jarosz, Susan Aglukark, Ann & Regina McCrary, zanger Buddy Miller, accordeonist Jeff Taylor en violiste Jenny Scheinman. Laatstgenoemde is niet zo bekend, maar maakte een aantal fraaie albums waaronder The Littlest Prisoner. Het album herbergt ook een instrumental, het fraaie Haiku. O Sun O Moon kan zonder enige twijfel tot zijn mooiste albums gerekend worden.

Theo Volk

Releasedatum : 12 mei 2023 True North Records

Website : http://brucecockburn.com/

Picidae : A Stray Labyrinth

 

Een bijzonder Noors duo dit Picidae. Zeven jaar terug verscheen hun debuutalbum It's Another Wor d., een album met een volledig eigen signatuur en daarnaast zwaar verslavend. Hierna werd het helaas maar liefst zeven jaar wachten op A Stray Labyrinth. Dat had voor een groot deel te maken dat Sigrun Tara Øverland lange tijd in Vesterålen in het noorden van Noorwegen woonde en Eirik Dørsdal in Kristiansand. Bovendien stichtten beiden een gezin, maar intussen bleef Tara wel songs schrijven. De meeste songs voor A Stray Labyrinth werden dan ook in Vesterålen geschreven. Eirik overbrugde die periode met zijn soloalbum Hvitt.

Twee jaar terug verhuisde Tara weer terug naar haar geboortestad Kristiansand en draait de samenwerking met Eirik sindsdien weer op volle toeren. Samen arrangeerde ze wederom op geweldige wijze alle songs. De toveringrediënten zijn nog steeds vooral het fluwelen trompetspel van Eirik en de verleidelijke zang met opvallende frasering van Tara. Ze gebruiken een inventieve combinatie van elektronica, gitaren, maar ook mindere gebruikelijke instrumenten als lier, autoharp en  het Japanse instrument taishögoto. Ze kreeg het laatste instrument overigens van een familielid, die ooit in Japan leefde. Niet vreemd dus dat ze ook populair zijn in Japan, waar ze al vier keer toerde.

Grotendeels werd het album door hen samen opgenomen. Ze kregen wat hulp van Morten Martens op gitaar op A Softer Fall in wiens studio The Lodge het album werd opgenomen. Daarnaast is op een vijftal nummers de contrabas van Jo Berger Myhre te horen. Nederland kent het illustere Noordpoolorkest, maar Noorwegen kent The Arctic Philharmonic, het meest noordelijke symfonische orkest ter wereld. Ze zijn te horen op het titelnummer voorzien van een prachtig arrangement van Eirik.

Net als op de voorganger weet het duo weer veel indruk te maken met hun gevoelige, melancholische, dromerige en breekbare sound. Een mix van jazz, mystieke folk en pop. Wederom zwaar verslavend. Prachtplaat!    

Theo Volk

Fysieke releasedatum : 28 april 2023 Nye Nor/Diger/[Integral]

Website : https://picidae.bandcamp.com/album/a-stray-labyrinth

Natalie Merchant : Keep Your Courage

 

Tot mijn favoriete artiesten reken ik zeker Natalie Merchant. Ik volg haar sinds 10,000 Maniacs, met welke  groep zij de absolute aanrader In My Tribe maakte. Al haar soloalbums die ze daarna maakte staan bij mij in de platenkast. Favoriete albums zijn haar albums Natalie Merchant en de schitterende deluxe uitvoering van Leave Your Sleep. Haar laatste twee reguliere albums dus.

De verwachtingen voor Keep Your Courage waren dus enorm hooggespannen, maar worden volledig ingelost. Meteen bij beluistering valt de zorgvuldig opgebouwde instrumentatie van de songs op. Verrassend is de geweldige vertolking van Lankum’s Hunting the Wren. Ook de voor haar meer gebruikelijke traditionele invloeden zijn te horen in Eye of the Storm. Ze wordt hierop begeleid door de ervaren Ierse folkgroep Lúnasa, die in Nederland ook de nodige bekendheid geniet.  

Haar stem kruipt zoals vanouds diep onder mijn huid. En niet alleen bij mij, want ook in Nederland heeft Natalie veel fans. Haar concert in Carré is reeds uitverkocht, hopelijk komt er een extra concert. Keep Your Courage zal naar mijn verwachting in de nodige eindejaarslijstjes opgaan duiken.    

Theo Volk

Releasedatum : 14 april 2023 Nonesuch

Website : https://www.nataliemerchant.com/

Natalie Merchant live :

13-11 AMSTERDAM : Carré (uitverkocht)

14-11 BRUSSEL : Cirque Royal

Lauren Barth : Stormwaiting

 

Niet zo vreemd dat ik het debuutalbum Forager van singer-songwriter Lauren Barth uit Santa Barbara zes jaar terug niet ontdekt heb. Ze is namelijk amper actief op de sociale media en haar website is ook niet bepaald actueel en achtergrondinformatie bevat die site ook al niet. Gelukkig attendeerde mijn Amsterdamse muziekvriend Henk mij op haar tweede album Stormwaiting.

Toch kreeg het debuutalbum Forager al aandacht in Nederland, Fred Schmale sprak toen over bijna een uur verrukkelijke luistermuziek en een zinderende verrassing. Een belangrijke rol op dat album was weggelegd voor producer en multi-instrumentalist Jesse Aycock, die toen diverse gitaren, pedal steel, lap steel, dobro, synthesizer, rhodes, bouzouki, sitar, harmonica voor zijn rekening nam. Met Aycock toerde ze een jaar later door Europa en deed daarbij ook Nederland aan.

Haar tweede album Stormwaiting is beduidend korter dan het debuut, nog geen veertig minuten, maar weet wederom te overtuigen. Barth is een echte doorgewinterde folkie, die de Californische folkbeweging van de late jaren zestig oproept, zoals bijvoorbeeld David Crosby (die ook uit de omgeving van Santa Barbara kwam). Maar Barth wordt ook beïnvloed door de Britse folk zoals Bert Jansch, Incredible String Band, Fairport Convention, Nick Drake en Pentangle.

De instrumentale opener Casita laat meteen de overduidelijke invloed van Nick Drake horen. Op het titelnummer onderzoekt Lauren de vraag wie ze is en waar ze zich tegenover een ander bevindt, en het zijn deze vragen die ze de hele tijd beantwoordt:

“Leave me alone, you are the tower, I am the storm”.

“I am the mountain, green grass all around... I will take you home”.

Een van de hoogtepunten vormt het lange, verhalende Durango. Echo’s van de folkmuziek uit het eind van de jaren zestig klinken vooral door in Family Chant I & II. Het enthousiasme van Fred Schmale destijds kan ik mij intussen goed voorstellen. Stormwaiting weet mij bijzonder te overtuigen.

Theo Volk

Releasedatum : 14 april 2023 Spiritual Pajamas

Website : https://laurenbarthmusic.com/

Roufaida : Roufaida

 

Roufaida Aboutaleb is de dochter van de Rotterdamse burgemeester, van wie ze uiteraard veel meekreeg van diens cultuur. In de zomer ging ze vaak bepakt en bezakt met haar familie op vakantie naar Marokko. Tijdens die ritten werd de nodige Riffijnse en Arabische muziek gedraaid. Acht jaar terug debuteerde Roufaida onder de artiestennaam Southbound met een EP die ze maakte tijdens haar verblijf in Kopenhagen. Ze studeerde daar toen aan het Rytmisk Musik Konservatoriet. Hierna volgden diverse samenwerkingen met anderen, totdat ze besloot in 2021 solo te gaan.

Sindsdien creëert ze in haar eentje in haar thuisstudio in de Rotterdamse wijk Crooswijk haar liedjes. De thematiek van haar teksten gaat over hoop en kansen. “Zo verschillend als we lijken, zo gelijk zijn we in ons verdriet, onze liefde en eenzaamheid.”. Met muzikale invloeden van Björk, Fairuz en Nilüfer Yanya produceert ze indiepop met gitaar, guembri, vintage Riffijnse casette samples en beats in het Engels en Arabisch, en creëert ze een alternatief popuniversum met Noord-Afrikaanse elementen.

Ook vind Roufaida veel inspiratie bij Arabische dichters. “Het lied Kalimat op de plaat is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van de Syrische dichter Nizar Qabbani. Een grootheid, bekend om zijn werk dat dicht op “de gewone man” stond. De tekst werd voor het eerst op muziek uitgevoerd door Libanese zangeres Majida El Rumi! Prachtig orkestraal werk. Ik schreef er nieuwe muziek bij en maakte er een popliedje van.”, aldus Roufaida.

Het eindresultaat Roufaida is bijzonder intrigerend, denk aan iemand als Tamino, die iets vergelijkbaars doet met Egyptische muziek. De releaseparty is zeer toepasselijk in Bird, een levendige locatie met live muziek en gerechten uit de internationale keuken. De EP verschijnt volgens mij alleen op vinyl.

Theo Volk

Releasedatum : 20 april 2023 Lab Music

Website : https://roufaida.nl/

Roufaida live :

15-04 GENK : Little Waves, C-Mine

20-04 ROTTERDAM : Bird, EP Release

22-04 DORDRECHT : Velvet 11:30 uur Instore

22-04 DELFT : Sounds 14:00 uur Instore

22-04 DEN HAAG : Paagman 15:30 uur Instore

05-05 DEN BOSCH : Bevrijdingsfestival

11-05 HERENT : h’Arena 3020 (Support Gabriel Rios)

12-05 HOLSBEEK : Kampvuurconcerten (Samen met Absynthe Minded)

13-05 HOLSBEEK : Kampvuurconcerten (Samen met Absynthe Minded)

14-05 EINDHOVEN : Birdge Festival

25-05 AMSTERDAM : Africadelic, Tolhuistuin

27-05 DUFFEL : Cinema Plaza (Samen met Absynthe Minded)

08-06 OPWIJK : Nijdrop (Samen met Absynthe Minded)

09-06 VOSSELAAR : Biebob (Samen met Absynthe Minded)

10-06 DRANOUTER : Muziekcentrum (Samen met Absynthe Minded)

18-06 EEKLO : Provinciaal Streekcentrum Huysmanhoeve (Samen met Absynthe Minded)

Josienne Clarke : Onliness : Songs of Solitude & Singularity

 

Onliness is een verwijzing naar het laatste liedje van Josienne’s prachtige soloalbum In All Weather, het laatste album wat van haar op Rough Trade verscheen. Het was toen een roerige tijd geweest voor Josienne, een breuk met haar toenmalige vriend en de breuk met muzikaal partner Ben Walker, gevolgd door de breuk met Rough Trade. Josienne was intussen verhuisd naar het Schotse eiland Bute, waar de familie van haar moeder vandaan komt.

Nu een paar jaar later is ze getrouwd met de van oorsprong Engelse singer-songwriter, fotograaf, videomaker en consultant (telecommunicatie technologie specialist) Alec Bowman_Clarke. Het wat teruggetrokken leven op Bute gaf haar alle ruimte voor contemplatie. Ze vond tijd om de nodige songs die ze in de loop der tijd had geschreven opnieuw te gaan herinterpreteren.

Songs die nog altijd staan als een huis. Er staan zelfs enige songs op die nog dateren uit het tijdperk dat ze optrad onder de naam Mondesir. Het reeds vrijgegeven The Tangled Tree en It Would Not Be a Rose nam Josienne al diverse keren eerder op. Van haar schitterende debuutalbum One Light Is Gone vertolkt Josienne The Birds en een van mijn favoriete songs van haar, Done.

Twee fraaie songs van Seedlings All zijn terug te vinden, Chicago en Bathed in Light. Chicago schreef Josienne na een mislukte tournee door Amerika en Bathed in Light gaat over het ongemakkelijk voelen voor aanvang van een optreden.

Op Onliness heeft ze eindelijk deze songs kunnen opnemen, zonder dat ze rekening moest houden met commerciële belangen en de mening van anderen. Net als In All Weather werd Onliness opgenomen in Watercolour Studios in Fort William, Schotland. Josienne arrangeerde alle liedjes zelf en produceerde ook  het album zelf.

Voordat Josienne werd opgepikt door Rough Trade kon Josienne trouwens al rekenen op de support van de nodige fans en iemand als Math Heijen van Blackbird Bookings, aan wie Josienne voor een heel groot deel haar bekendheid in Nederland te danken heeft. Tegenwoordig probeert de enthousiaste muziekliefhebber Jan Muylaert van Salmon Bookings, hetzelfde te bewerkstelligen in België. Terecht dat enthousiasme van deze heren, want Josienne behoort onderhand al twee decennia tot de absolute top van de Engelse folk.              

Theo Volk

Releasedatum : 14 april 2023 Corduroy Punk/[Integral]

Website : https://josienneclarke.com/

 

Josienne Clarke live :

18-05 DASSENAARDE : Merodefestival

Otis Taylor : Banjo

 

Gelukkig attendeerde mijn Amsterdamse muziekvriend Henk mij op de release van Otis Taylor’s vijftiende album Banjo. Een album dat tot nu toe weinig aandacht kreeg, alleen Bluesmagazine besteedde er enkele dagen geleden in Nederland een artikel aan.

Vijftien jaar terug bracht Taylor al eens een album op de markt met de banjo in de titel, Recapturing the Banjo. Met daarop onder andere een vertolking van Hey Joe, wat vooral dankzij Jimi Hendrix wereldberoemd werd.

De banjo neemt op het nieuwe album een minder prominente rol in dan ik verwachtte. Het album werd in twee weken tijd in Boulder opgenomen. Daarvoor trommelde Otis zijn fantastische begeleidingsband op. De belangrijkste begeleidingsrol is misschien wel weggelegd voor J.P. Johnson (lead gitaar, B3 Hammond en Moog synthesizer). Daarnaast een fantastische ritmesectie bestaande uit drummer Chuck Louden en bassist Nick Amodeo.

Met name het toetsenspel geeft de muziek regelmatig een onderhuidse spanning. Zonder uitzondering worden de songs zorgvuldig opgebouwd, wat een verslavende werking op de luisteraar heeft. Hoogtepunten te over, op dit moment reken ik Little Willie en het op dit moment toepasselijke Resurrection Blues (wat ook al stond op White African) zeker tot mijn favorieten. Taylor bracht eigenlijk tot nu toe alleen prachtige albums uit, Banjo is misschien wel zijn mooiste.

Banjo is hier te beluisteren en te koop op het label van muzikant Frank Doris. Overigens is het aanbod op het label behoorlijk eclectisch, onder andere de cellist Zuill Bailey en saxofonist/zanger Jeremy Mohney vinden er onderdak.

Theo Volk

Releasedatum : 20 februari 2023 Octave Records/1-800-PSAUDIO

Website : https://otistaylor.com/

Izo FitzRoy : A Good Woman

 

Zes jaar terug werd ik door muziekvrienden Gerard Muijs en Freek Medendorp van Grolloo Radio geattendeerd op het debuutalbum Skyline van de geweldige powerhouse zangeres Izo FitzRoy. Het repertoire hierop beweegt zich voornamelijk in de r&b/soulhoek, maar er zijn ook de nodige blues-, gospel-, jazz- en funkinvloeden (Dr John, The Meters) te horen. Soms neemt de piano het voortouw, soms de blazers en soms de ritmesectie. Bovendien waren de liedjes regelmatig opgesmukt met fraaie koortjes. Ook opvolger How the Mighty Fall wist mij moeiteloos te overtuigen.

Izo is in Nederland vooral bekend van haar samenwerking met Kraak & Smaak, een band die dit jaar trouwens alweer twintig jaar bestaat. Op haar nieuwe album A Good Woman schreef ze op een na alle songs samen met Kraak & Smaak's Oscar de Jong. Zonder de vorige albums te kort te doen, het nieuwe album bevalt me nog beter dan de twee voorgangers. Haar geweldige, door de gospelmuziek in haar jeugd gecultiveerde stem komt nog meer tot zijn recht.

Regelmatig swingt het als de neten, zoals in de reeds vrijgegeven Chasing Days en nog meer in Keep You Light on Me. Give Me the High heeft zelfs een regelrechte Earth, Wind & Fire vibe. Izo draait haar hand ook niet om voor een intense pianoballade (God Gets a Little Busy Sometimes). Naast de nodige muzikale invloeden, liet Izo zich ook inspireren door sterke vrouwen (“My sisters, my mother. My two grandmothers. Female friends of mine.”). Maar ook door een sterke vrouw als Joan Armatrading, wier song Love and Affection Izo hier covert. Iemand die al op vroege leeftijd uitkwam voor haar seksuele geaardheid en wier song Rosie op dit moment weer brandend actueel is.

Net als op de voorgangers ontbreken de blazers en heerlijke koortjes niet. Live is Izo een absolute aanrader, net als dit verslavende album A Good Woman.

Theo Volk

Releasedatum : 28 april 2023 Jalapeno Records/V2

Website : http://www.izofitzroy.com/

Izo FitzRoy live :

14-06 UTRECHT : TivoliVredenburg, Cloud Nine

Isabel Rumble : Bird Be Brave

 

Niet bepaald doorsnee is de jonge, gracieuze Australische singer-songwriter Isabel Rose Rumble. Naast dat ze Fine Arts and Music aan het conservatorium van Melbourne studeerde, volgde ze ook lang balletdansen. Nadat ze haar studie voltooid had woonde ze in 2019/2020 achtereenvolgens in de Oostenrijkse Alpen, Finse wouden en op het Duitse platteland. Daarvoor had ze al eens een periode in India vertoefd. Avontuurlijkheid en liefde voor de natuur kan haar dus niet ontzegd worden. Dat blijkt ook uit de titel en hoes van haar debuutalbum Bird Be Brave. Een modern folkalbum, met de nodige indie, roots en pop invloeden. Ze zingt vooral openhartig over intimiteit, verbinding en de natuur. Alle liedjes werden door Isabel geschreven. Het album werd geproduceerd door de Tasmaanse producer Luke Plumb (The Mae Trio, Ruth Hazleton). Het opvallende artwork werd gemaakt door Emily Eliades. Mijn Amsterdamse muziekvriend Henk tipte me het fraaie Bird Be Brave, waarvoor dank!

Theo Volk

Releasedatum : 31 maart 2023 Independent

Website : https://isabelrumble.com/