Michelle David & The Gospel Sessions : It’s a Soulful Christmas

 


“Ik denk dat je hem leuk gaat vinden. Het is echt zo'n soulvolle kerstplaat “uit den ouden doosch.”.“ schreef Robbert Tilli van Excelsior me enthousiast een paar weken terug. Hij kent mijn smaak waarschijnlijk goed, want het is inderdaad een geweldig album geworden, ondanks dat ik eigenlijk nooit iets met Kerstalbums gehad heb. Waarschijnlijk komt dat, omdat wij eerste kerstdag traditiegetrouw met de complete familie bij mijn oma vierden vanwege haar verjaardag. Begin dit jaar verraste Michelle en haar mannen ons al met hun geweldige album The Gospel Sessions Vol. 4 : Victory!. Het album is intussen al meer dan een miljoen keer beluisterd op Spotify. Op It’s a  Soulful Christmas slaat de band een geslaagde brug tussen het christelijke kerstfeest met de geboorte van Jezus en de Amerikaanse interpretatie daarvan met de kerstman en pakjes onder de boom. Gelukkig is het een album geworden met voornamelijk eigen composities. Uitzonderingen vormen Stevie Wonder’s What Christmas Means to Me en een ingetogen versie van het bekende Silent Night, een van oorsprong uit de begin negentiende eeuw daterend Oostenrijks kerstlied. Het wordt hier trouwens aan het begin en einde voorafgegaan door gure wind. Direct associeerde ik het met de eerste kerstnachtmis die ik op jeugdige leeftijd mocht meemaken, namelijk die van de extreem koude en gure winter van 1963. Op de acht eigen liedjes is sprake van een fraaie muzikale variatie van vijftiger jaren gospel (God Will en Mary), pop (A Christmas Cliché Thing en Do the Christmas Mambo!) en vroege zestiger jaren soul (de titeltrack en Snow). De songs krijgen, zoals gewoonlijk, een extra dimensie door de fantastische zang van Michelle (vooral in God Will). Vandaag verschijnt de eerste single This Christmas (I’ll Be By Your Side), een kerstklassieker in de dop. Het zal me niet verbazen als It’s a Soulful Christmas net zo’n klassieker gaat worden als het uit begin zestiger jaren stammende kerstalbum van Phil Spector.  

Theo Volk

Releasedatum : 4 december 2020 Excelsior Recordings

Website : http://michelledavidandthegospelsessions.com/

Ralph de Jongh : Let It Be Good for All


Eerder dit jaar verscheen van Neerlands hardwerkende bluesman Ralph de Jongh het vierluik The Whole World Inside, waarvan ik begin dit jaar het uitstekende eerste deel  #misic#You Better#Music besprak. In de periode erna heeft Ralph ook niet bepaald stil gezeten, zo bracht hij het eveneens uitstekende dubbelalbum Em2 = Love uit. Verder nog Solo, Solo Germany, Solo 1996, Universal Strike, XL, Ride the Sunset to the Moon. Ook zal hij nog dit jaar Even If I Die uitbrengen en eind volgende week Let It Be Good for All. Zijn trouwe fans hebben dus niks te klagen, zeker niet als ze van het geweldige niveau zijn als Let It Be Good for All. Zoals we van Ralph gewend zijn biedt hij naast kwaliteit ook veel kwantiteit, want het album duurt zeventig minuten. De eerste drie songs, Blue I Love You, Shotgun Mama, High on My Own Supply zijn drie geweldige uptempo rocksongs, waarop The Rolling Stones vroeger een patent hadden. Sterker nog, ze zouden zeker niet misstaan in het oeuvre van die groep. De eerste song kan volgens Ralph trouwens verwijzen naar een vrouw, maar ook naar onze blauwe planeet. Na de eerste drie songs gaat het tempo omlaag en worden de songs meer ingetogen. Het fraaie Seed the Seeds werd reeds als single uitgebracht. De lapsteel bespeeld door Tim Birkenholz  is hier wonderschoon. Het meest indringend is voor mij That’s Why I Cried Out Lung and Heart. In het titelnummer telt Ralph zijn zegeningen. Tevens een van mijn favoriete songs is There Are No Words, maar de rest doen er eigenlijk niet voor onder. Op She na werden de andere songs slechts in een dag opgenomen in de Jan Kisjes Studio. Het album zal vooraf gegaan worden door een rockversie, dat twee andere nummers, getiteld LadyG en I Am a Rock and Roll, bevat, maar ontbreken de laatste vier songs van de reguliere versie. Van de rockversie worden slechts 100 stuks gemaakt en zal dus een collector’s item worden. Let It Be Good for All behoort voor mij nu al samen met drieluik Dancing on a Volcano en Breath of Live tot de meest favoriete albums uit zijn oeuvre.   

Theo Volk

Releasedatum : eind november 2020 Eigen beheer

Website : https://ralphdejongh.com/

Alex Maas : Luca

Begin september ontving ik een e-mail van promotor Dylan Leggett, waarin deze mij probeerde te enthousiasmeren voor het lang verwachte solodebuut van Alex Maas, de toetsenist en zanger van The Black Angels. De openingsregel van zijn berichtje was “Been wanting to shout about this record for a while as I think it's pretty special.”. Na meer dan twee maanden regelmatig luisteren kan ik alleen maar beamen dat Luca een geweldig en verslavend solodebuut is geworden. Met daarop muziek dat regelmatig een psychedelisch, mysterieus en hypnotiserend karakter heeft. Het had dus ook zo’n slordige halve eeuw geleden gemaakt kunnen worden. Vanaf de toepasselijk getitelde opener Slip Into wordt de luisteraar onherroepelijk meegezogen in het album. Alex omschrijft het gebodene als “Embracing life through songs of love, hope, human connection whilst navigating perils of modern society and tentatively facing the darkness. You have to go into the dark to appreciate the light and vice versa. One day you are walking through a beautiful field and get bit by a rattlesnake because you are blinded by the colourful flowers. It’s ok to be afraid, sad and fearful because you need it to appreciate all the beauty the world has to offer.”. De fraaie single Been Struggling, wat gezegend is met een refrein wat stante pede blijft hangen ging de release reeds vooraf. De overige negen songs zijn stuk voor stuk van dezelfde kwaliteit. Alex wordt omringd door uitstekende muzikanten. Hij wordt ondersteund door Black Angels collega’s Nate Ryan en Christian Bland, bassist en gitarist Jake Garcia, Wide Spread Panic drummer Duane Trucks, Bryan Ritchie op bas en mellotron, Jack White’s toetsenist Quincey McCrary op viool en piano, vocalist Jazz Mills, voormalig Eels drummer Derek Brown, en Mien’s live drummer en percussionist, Robb Kidd. Het album verschijnt op het kleine label Basin Rock, dat zich alleen concentreert op uitstekende singer-songwriters, waaronder bijvoorbeeld Nadia Reid. In januari verschijnt op dit label trouwens het uitstekende nieuwe album van Jim Ghedi. Het verslavende Luca zal zeker ook veel andere luisteraars gaan intrigeren, daarvan ben ik overtuigd.    

Theo Volk

Releasedatum : 4-12-2020 Basin Rock/De Konkurrent

Tiny Legs Tim : Call Us When It’s Over

 


Natuurlijk ontkwam ook podiumbeest Tim de Graeve niet aan de ongeveer drie maanden durende lockdown in België. Dat betekende onder andere niet kunnen spelen en jammen in zijn vertrouwde Missy Sippy Blues & Roots Club in zijn woonplaats Gent. Alle tussentijds opgespaarde energie bewaarde hij voor het weekend van 27 & 28 juni. De opnames voor zijn zesde studioalbum Call Us When It’s Over vonden plaats in The Yellow Tape. Hij koos voor een eenvoudige live setup met gebruikmaking van een 60’s Faylon mixing desk en een oude 24 sporen tape machine. Hij wordt op dit album bijgestaan door Bernd Coene op drums, Mattias Geernaert op bas en Toon Vlerick en Tim zelf op gitaar. Het resultaat is een  album dat overloopt van energie en spontaniteit, want de songs werden ter plaatse gearrangeerd. Opener Love Come Knocking is een nieuwe song en heeft het hypnotiserende van de desert blues. Ook nieuw is afsluiter It’s All Over Now, hopelijk kunnen we dat ook snel zeggen van de coronapandemie. Daarnaast herbewerkingen van Ocean en I Believe welke op zijn debuutalbum One Man Blues stonden. Beiden zijn in de nieuwe versie nauwelijks herkenbaar, alleen de teksten zijn hetzelfde gebleven. One More Chance stond eerder op de uitstekende voorganger Elsewhere Bound. Enige cover is de R.L. Burnside’s klassieker Going Down South, wat hier een spetterende uitvoering krijgt. Call Us When It’s Over klinkt als een live-album, maar dan helaas zonder publiek. Volgend jaar volgt een compleet nieuw album, maar voorlopig amuseer ik mij kostelijk met dit album.

Theo Volk

Releasedatum : 27 november 2020

Website : http://www.tinylegstim.com/

Denhollander : Birth of a Lifetime


Na ruim vijfentwintig jaar als muzikant in dienst van anderen gespeeld te hebben vond Remco Den Hollander het tijd worden voor zijn allereerste soloalbum Birth of a Lifetime. Hij beleefde aan het spelen op andermans albums en in bands zeker voldoening, maar hij wilde graag nu eens zijn eigen verhaal vertellen. Een verhaal over eenzaamheid en verlies, maar vooral ook over muziek. Voor het maken van zijn debuutalbum zocht hij contact met oude kennis Minco Eggersman en al snel lag er een plan op tafel voor het eerste soloalbum. Het selecteren van “slechts” elf tracks bleek nog een enorme klus. Door de jaren heen verzamelde Denhollander een kleine vijfhonderd tracks en ideeën! Jaren van experimenteren met muziek en geluid werden ontrafeld. Van een 4-sporen Fostex cassetterecorder tot 4-sporen midi discs, tot en met moderne digitale apparatuur en software, alles werd beluisterd en geanalyseerd. Als dwarsdenker en dromer was dit een geweldige creatieve wereld zonder grenzen en aan Minco de taak orde in de chaos te scheppen. Samen met engineer/muzikant Theodoor Borger werden de geselecteerde tracks naar een hoger plan getild. Het was alsof Denhollander opnieuw als student door de bakken van een bekende fotograaf ging, om daar de ‘mislukte’ foto’s eruit te pikken en tegen een ander licht te houden. Met hulp van Minco en Theodoor groeiden zijn schetsen uit tot prachtige, volwaardige songs van filmische proporties: inmiddels staan de soundtracks van drie internationale films op zijn naam. Naast op Eggersman, die drums speelt op het album, deed hij een succesvol beroep op de Deense duduk-speler Steen Gees Christensen, de mondharmonica van Arie van der Plas en de dromerige piano van Theodoor Borger. Alle andere instrumenten neemt Den Hollander zelf voor zijn rekening.  Birth of a Lifetime is een eigenzinnig, filmisch, tegendraads en melancholisch album, dat nooit zonder hoop is en heerlijk past in het rijtje Max Richter, Ólafur Arnalds, de soundtracks van Mogwai en soms in de verte zelfs iets van de ongrijpbare schoonheid laat weerklinken van een band als Talk Talk. Het album is verschenen op cd en cassette van het eigenzinnige Volkoren label.   

Theo Volk

Releasedatum : 13 november 2020 Volkoren

Website : http://www.denhollandermusic.com/

Kelly Finnigan : A Joyful Sound


Het was misschien even een enigszins vreemde gewaarwording, een kerstplaat afluisteren begin november. Maar in tweede instantie viel dat reuze mee. A Joyful Sound is namelijk allesbehalve dan een obligate kerstplaat geworden vol overbekende kerstklassiekers inclusief de daarbij behorende instrumentale invulling. Het betreft hier het tweede album van Monophonics zanger en toetsenist Kelly Finnigan, die afgelopen vijftien jaar succesvol in de voetsporen is getreden van zijn legendarische vader Mike (werkte onder andere samen met Jimi Hendrix). Vorig jaar debuteerde Kelly solo overtuigend met The Tales People Tell. De opvolger is ook een heerlijke ouderwetse soulplaat geworden, die Kerstmis maar ook de liefde als thema heeft. Af en toe blijkt dat Kelly goed geluisterd heeft naar Marvin Gaye inclusief diens bekende “oohs”. En in de rustigere nummers heeft zijn klankkleur ook nog eens veel weg van die van de legendarische zanger. Heartbreak For Christmas kwam eind vorig jaar al uit als single. De instrumentatie door onder blazers, dwarsfluit en toetsen  en de achtergrondzang zijn om door een ringetje te halen. En af en toe swingt het als de neten, luister maar eens naar Santa’s Watching You. Maar dat kan ook niet anders als je begeleid wordt door onder andere leden van Durand Jones, The Dap-Kings, Ghost Funk Orchestra, Ikebe Shakedown, Neal Francis en zijn eigen band Monophonics. Fans van die groepen zullen dit album wellicht kunnen appreciëren, maar misschien ook liefhebbers van vocalisten als Sharon Jones, Lee Fields en eerdergenoemde Marvin Gaye. A Joyful Sound bevalt me nog beter dan het debuut en dat zou reden genoeg moeten zijn om te gaan luisteren, ook al is het een Kerstplaat.

Theo Volk

Releasedarum : 27 november 2020 Colemine Records/De Konkurrent

Website : https://www.kellyfinnigan.com/

Jennifer Castle : Monarch Season

Haar zesde album Monarch Season besloot de Canadese singer-songwriter Jennifer Castle helemaal alleen op te nemen. Het resultaat is een zeer sober  en ingetogen folkalbum geworden, waarop Castle zichzelf alleen begeleid op piano, akoestische gitaar en mondharmonica. Ze nam het album op in haar huis, dat uitzicht heeft op het immense meer Lake Erie. Een belangrijke inspiratiebron werd de maan, die ’s avonds zijn schijnsel werpt op het water van het meer.  Overdag waren het de insecten die ze hoorde zoemen door het open raam in haar keuken. De titel van het album verwijst naar de Monarch vlinder. Ze heeft een scala aan onderwerpen, zo is NYC is een baseball anekdote en bevat de metafoor “we all pick teams, I guess.” En Justice is bijvoorbeeld een ouderwetse protest song. De bijzonder fraaie afsluiter Broken Hearted heeft de openingsregel “What becomes of the broken hearted”. Hetgeen uiteraard een bewuste verwijzing naar de gelijknamige Jimmy Ruffin’s soulklassieker is. Alle liedjes werden recent geschreven, op Veins na. Een live versie van dat nummer was reeds terug te vinden op haar debuutalbum uit 2006, wat ze uitbracht onder de artiestennaam Castlemusic. De muziek heeft een prettige, rustgevende uitwerking op de luisteraar. Haar aparte frasering geeft alle songs iets eigens. Snelle beslissers die de gelimiteerde vinyl versie aanschaffen krijgen daarbij een boek met de bladmuziek van de liedjes.     

Theo Volk

Releasedatum : 27 november 2020 Paradise of Bachelors/De Konkurrent

Website : https://nl-nl.facebook.com/jennifercastlemusic/

Sam Brookes : Black Feathers

 


Het schitterende Black Feathers werd mij een dag na de release door iemand getipt op het onvolprezen muziekforum MusicMeter. De prachtige stem van Sam leerde ik in 2014 kennen door zijn medewerking aan het album Nothing Can Bring Back the Hour van Josienne Clarke en Ben Walker. In mijn recensie schreef ik toen “In A Simple Refrain vertolkt Josienne samen met Sam Brookes een schitterend duet. De stemmen matchen wonderwel met elkaar. Een samenwerking die zeker een vervolg verdient.”. Helaas kreeg die samenwerking geen vervolg. In de periode die volgde, overleed zijn vader, liep zijn lange relatie spaak en verloor hij zijn beste vriend.  Vervolgens moest hij afrekenen met een depressie, waar hij langzaam maar zeker uitraakte. Drie jaar terug begon hij, nadat hij van Londen naar Bristol was verhuisd, aan het schrijven van de songs van Black Feathers. Het had een helende werking op hem. Hij weet de regelmatig ontroerende teksten te verpakken in wonderschone, subtiele en inventieve arrangementen. Zijn hemelse stem vertoont gelijkenissen met Tim en Jeff Buckley. Een stem met een bereik van vier octaven. Na het horen van opener Ekarma was ik al verkocht en onderschrijf dan ook volledig het enthousiasme van Bob Fish in zijn recensie op Folk Radio UK. Voor mij behoort dit alt-folk album zonder meer tot de fraaiste en de meest indringende van 2020.   

Theo Volk

Releasedatum : 23 oktober 2020 Go Slowly

Website :  https://www.sambrookes.com/

Gregory Page : One Hell of a Memory

 


De populaire, aimabele singer-songwriter Gregory Page behoeft natuurlijk geen verdere introductie.  Ook niet in Nederland, hij kent hier trouwens beter de weg dan menig Nederlander, woonde hier zelfs een tijdje. Al vele jaren heb ik een zwak voor de vaak nostalgische en romantische inborst van zijn liedjes. Ook verloochend hij nooit zijn Ierse roots. Een aantal liedjes op zijn nieuwe album One Hell of a Memory worden fraai ingekleurd door de tin whistle en Uilleann pipes. Op zes van de liedjes wordt hij vocaal bijgestaan door zijn goede vriend Jason Mraz en op twee liedjes door Cindy Wasserman. Het bijzonder fraaie Ballad of Bridget Healy zingt hij alleen en is een ode aan zijn grootmoeder Bridget Healy. De eerste twee, samen met Jason Mraz gezongen singles, Green Lights & Blue Skies en Right Now Not Tomorrow werden reeds goed ontvangen, getuige het aantal streams op Spotify. Een enigszins vreemde eend in de bijt is Miss the Mississippi and You, waarin de zang ondersteund wordt door een dertiger en veertiger jaren orkest. De zonder uitzondering fraaie liedjes werden geschreven in een moeilijke periode in Page’s leven. Page hierover “I found myself at odds with a powerful person in the music industry, fighting for the right to own and control my music. Although I understood it was incredibly risky taking this person to court, I felt it was the only way I was going to be able to hold onto my music, my integrity and my very soul. Also, I thought, if I could stop him now, then maybe I could help other artists that might be taken advantage of by him or those like him and stop this cycle of theft and greed.”. Page heeft al een aantal fraaie albums op zijn naam staan, maar One Hell of a Memory is misschien wel zijn mooiste.

Theo Volk

Releasedatum : 13 november 2020 V2

Website: https://www.gregorypage.com/

Ht Roberts : The Open Hum of Things

Het was voor mij volkomen logisch dat ik The Open Hums of Things direct na It Takes a Believer van Nils de Caster en Sara de Smedt zou gaan bespreken. Er zijn de nodige parallellen te trekken.  Zo werd het album door Herman samen met Nils en Sara opgenomen in het fraaie decor van het Chateau LaClaireau. Beide albums verschijnen op Lie Records, het onafhankelijke platenlabel van een aantal bevriende muzikanten, die onderling in diverse, verschillende formaties samenwerken. Zo nam Herman zijn laatste album Sunburst & Silk samen op met Pascale Michiels, bekend van Billy & Bloomfish en de Roots Rielmans Family (waarin ook Nils speelt). Zonder tijdsdruk heeft Herman van tevoren gesleuteld aan de composities en testte hij ze ook uit in één van de tien livestreams die hij elke donderdag speelde. Het resultaat is fraai album, dat vergeleken met It Takes a Believer net iets meer country invloeden heeft. Bijgaand de uit de losse pols geschreven aantekeningen van Herman over de songs.

The Open Hum Of Things

Met de jaren groeit mijn afkeer van de stad: het tempo, het lawaai, het schreeuwerige... het doet verlangen naar dat stille geluid dat je hoort als je ver genoeg van alles bent: het open zoemen van de dingen.

Dig Deep

Goede raad is meestal enkel goed voor diegene die hem geeft. Maar soms doe je het toch. Zoals wel in meer nummers op deze plaat, is de muziek een soort hommage aan mensen die mij heel erg hebben beïnvloed. Deze is voor Merle Travis...

Fairweather Roads

Een mens slaat in zijn leven vaak een verkeerde weg in. Weet je achteraf. Maar het leek altijd wel een goed idee. En het bracht je naar waar je nu bent. En het was bijna altijd zomer... met Eric Andersen. Op een cassette.

The Warm Breath Of The Greenhouses

In de herfst, op de fiets, langs uitgestrekte, lege serres met open deuren. En je voelt de adem van de voorbije zomer...

Autoroute Des Estuaires

In Frankrijk krijgen de meest prozaïsche dingen een poëtische naam: aires de repos, snelwegen... Deze ligt in het noorden, langs de zee, door de delta van de rivieren.

Cradle To The Grave

Het is makkelijk gezegd: de belangrijke dingen zijn niet in geld te vatten. Maar het wordt ook makkelijk vergeten.

Face The Music

Je kan heel veel verschillende dingen doen, je kan van het ene uiterste in het andere vervallen, maar je weet het nooit helemaal. En je draait altijd zelf op voor de gevolgen. Hats off to Doc Watson...

Trick Of The Light

Alles is perceptie. En het moet donker zijn om het licht te zien.

Stumbling Through The Dark Days

Struikelend door de donkere dagen: alleen al het zeggen maakt het minder erg. Ergens hoor ik Jean Ritchie zingen...

Tearing It Down

Hoe langer je ergens weg blijft, hoe meer je er verloren loopt. En wat doe je dan met je herinneringen?The Open Hum of Things is reeds op cd verkrijgbaar en vanaf begin december ook op vinyl.

Theo Volk

Website : http://www.ht-roberts.be/

Nils de Caster & Sara de Smedt : It Takes a Believer

 


Zo’n tien jaar geleden trok Sara na afloop van een concert de stoute schoenen aan en vroeg Nils om samen muziek te gaan maken. Hoewel ze meteen een klik hadden kwam het er nooit echt van om samen de studio in te duiken. Maar in de lente van 2018 wordt dan uiteindelijk de knoop doorgehakt en besluit  men om samen een week lang hun intrek te nemen in het kasteel van LaClaireau in de provincie Luxemburg. Men sleutelde daar niet alleen aan liedjes maar sloeg ook de vonk over op liefdesgebied. Tijdens de eerste lockdown kregen ze uiteindelijk alle tijd om het album af te werken. Ze namen alles met zijn tweeën op en schreven ze samen alle nummers, alleen bij drie teksten kreeg men hulp van Ht Roberts en Bruno DeNeckere. It Takes a Believer ademt vooral rust uit. Het past goed bij hun simpele en rustige manier van leven. Alle instrumenten worden meesterlijk bespeeld door Nils, op de piano na. Dat laatste instrument bespeeld door Sara leverde het wonderschone, ingetogen, instrumentale Daybreak Over Clearwater Castle op. Het regelmatig traag voortslepende pianospel roept bij mij associaties met de muziek van Erik Satie op. Het album opent met de titelsong. De kristalheldere zang van Sara wordt hier vooral prachtig begeleid door de lapsteel van Nils. Naast fraaie, ingetogen composities is er ook ruimte voor een aanstekelijke song als All This Running Around. In de reeds vrijgegeven video van dit nummer figureren trouwens Roots Rielemans collega’s Pascale Michiels en Kathleen Vandenhoudt. Het fraaie album had niet zonder de financiële steun van trouwe fans  tot stand kunnen komen. Hun vertrouwen wordt niet geschaad, want het is een prachtplaat geworden. Het album is zowel op cd als vinyl te koop op www.lierecords.be en www.nilsdecaster.be. Ter ondersteuning van de release wordt op 5 december online een concert gegeven.

Theo Volk

Releaseconcert online : 5 december 2020

Website : http://www.nilsdecaster.be/

Living Room Heroes : Trouble in Mind


Over hun vorige album Welcome to the Circus was ik al bijzonder enthousiast, maar was niet bepaald de enige. Dat album prees ik als volgt aan : “Welcome to the Circus is een erg gevarieerd album geworden. Het varieert van pop, rock, americana, diverse varianten van country tot aan ballades. Soms houdt men het klein en ingetogen, dan weer energiek en opzwepend, van rauw en vuil tot melodieus, maar bovenal is het authentiek en intens. Vooral dat intense aspect vind ik de grote kracht en charme van dit viertal.”. Op hun nieuwe album Trouble in Mind grossiert men vooral in intense, door southern rock en soul doordrenkte songs. Volgens het persbericht is het praktisch een therapeutisch toevluchtsoord voor het verwerken van breuken binnen en buiten de band geworden. En dat is te horen, de songs zijn in veel gevallen nog intenser dan de voorganger. De fraaie opener en titelsong met fraaie samenzang is nog ingetogen en het daarop volgende Up and Away is erg relaxt. Maar vanaf Nothing to Lose gaan vaak alle registers open en is het geregeld moeilijk stilzitten. De teksten zijn heel direct en gaan in enkele gevallen over (overspelige) vrouwen, die voor de nodige hoofdpijn zorgen. Het levert onder andere This Is No Way to Be op, met een geweldige muzikale omlijsting. Zo is het toetsenspel van sessiemuzikant Leon den Engelsen om je vingers bij af te likken. Nog intenser is Devil Woman, voor mij een van de hoogtepunten. Naast liedjes over relaties ook een liedje over het slijk der aarde, Money en het politiek getinte Suit Up. Heerlijk laid back is Easier Said Then Done. Waardige afsluiter vormt het ingetogen Don’t Know Where I’m Bound, met schitterende zang en achtergrondzang. Trouble in Mind laat een band horen die nog verder gegroeid is en van internationale klasse is.     

Theo Volk

Releasedatum : 20 november 2020 Butler Records

Website : http://www.livingroomheroes.nl/