Uitgaande van het feit dat Gabrielle Drake het bij het
rechte einde heeft in haar boek “Remembered for a while”, is het vandaag precies
vijftig jaar geleden dat Nick Drake’s debuutalbum Five Leaves Left verscheen. Een release die toen amper aandacht
kreeg en verscheen in een beperkte oplage van slechts vierduizend exemplaren. Op
het allerlaatste moment werd besloten om de volgorde te veranderen, de b-kant
van de lp werd de a-kant. Overigens was men al begonnen met het fabriceren van
cassettebandjes, die nu een waar collector’s item vormen. Over volgorde gesproken,
zelf leerde ik zijn albums halverwege
jaren zeventig in omgekeerde chronologische volgorde per toeval kennen. In die
jaren luisterde ik naast progrock en rock ook veel naar singer-songwriters,
waaronder John Martyn. Diens album Solid
Air, waarvan het titelnummer over Nick Drake gaat, bracht mij op het spoor.
De titel Five Leaves Left is ontleend
aan het vloeipapier van Rizla (en Mascotte), waarbij de roker gewaarschuwd werd
op het einde van het pakje, dat men dringend toe was aan een nieuw. De opnames
begonnen in juli 1968 in de achtsporenstudio Sound Techniques in Chelsea,
Londen en namen een heel jaar in beslag. Producer van dienst was Joe Boyd, die
toen al succes geboekt had met debuutsingle Arnold
Layne van Pink Floyd. De strijkers spelen een belangrijke rol,
oorspronkelijk zou de arrangeur van Apple, Richard Hewson, dat voor zijn
rekening nemen. De eigenzinnige Drake koos echter voor Robert Kirby, een goede vriend uit Cambridge, zonder
noemenswaardige ervaring op het gebied van arrangeren. Het bleek echter een
gouden greep. Zelfs na vijftig jaar doen zijn teksten vaak mysterieus en
ondoorgrondelijk aan. Met name op het eind van zijn leven kreeg niemand echt
hoogte wat er precies in zijn hoofd afspeelde. Overigens had Drake een heel normale jeugd in een middenklasse gezin. Zijn stem vind ik niet zo bijzonder in
tegenstelling tot zijn gitaarspel. Drake was een buitengewoon goed gitarist,
die praktisch alle opnames in een take opnam. Grotere bekendheid kreeg Drake
dankzij het nummer Pink Moon, wat in
1999 gebruikt werd voor een Volkswagenreclame. In 2001 stond datzelfde nummer
op de cd, die men toen bij aankoop van een Volkswagen kreeg. Anno 2019 is zijn
bekendheid nog steeds groeiende en dat is meer dan terecht, want zijn muziek is
tijdloos.