De afgelopen weken luisterde ik met grote regelmaat naar Together & Apart van PicaPica,
een kwartet, waar onder andere Josienne Clarke deel van uitmaakt. Josienne volg
ik al heel lang, ze is een van mijn favoriete zangeressen en liedjesschrijvers.
Het laatste decennium bracht ze samen
met Ben Walker een zestal prachtplaten uit, drie ep’s en in 2009 de ep It Would Not Be a Rose onder de naam Mondesir.
Met laatstgenoemde ep begon het allemaal, nu trouwens een waar collector’s
item. Drie van de vier liedjes zouden in 2014 nog een keer op Nothing Can Bring Back the Hour
terechtkomen. De release van de
limited edition white label single Things
I Didn’t Need vorige maand was me helaas ontgaan, maar gelukkig attendeerde
Josienne me er zelf op. De drie liedjes zijn net als de Mondesir ep zeer
spaarzaam ingekleurd, ontdaan van alle franje. Bijna alleen zang en haar Twin
Peaks echoënde gitaar. Zelf omschrijft ze titelsong Things I Didn’t Need als “A love song to myself from the
perspective of the fragile male ego; something I’ve come to know better than
I’d care to.”. Ze liet zich beïnvloeden door het laatste jaar vooral te
luisteren naar Suzanne Vega, The Weather Station’s Tamara Lindeman en Phoebe
Bridgers. In deze sobere setting vind ik haar vaak melancholische stem het best
tot zijn recht komen. Overigens kan ik me erg vinden in de kernachtige wijze
waarop The Irish Times haar ooit omschreef : Clarke’s writing is heartfelt,
vulnerable, melancholic, expressive.”. De single kan als een voorproefje gezien
worden van het soloalbum, wat in de late herfst gaat verschijnen. Things I Didn’t Need is trouwens een
mooi staaltje van huisvlijt. Net als Diane Cluck beschreef ze zelf de labels.
De exemplaren bij Rough Trade zijn reeds uitverkocht, maar de fraaie single is
eventueel nog via haarzelf te koop.