Op deze zomerse, maar wat sombere zondagmorgen is het bepaald geen straf om te luisteren naar Still as Your Sleeping van Karine Polwart en haar buurman Dave Milligan. Enige maanden terug bewezen Arno en Sofiane Pamart met het excellente album Vivre, dat het mogelijk is om met slechts alleen zang en piano moeiteloos de aandacht van de luisteraar vast te blijven houden. Dezelfde kracht bezit ook het persoonlijke en intieme Still as Your Sleeping. Het repertoire bestaat uit een drietal traditionals, vier covers en drie door Karine zelf geschreven songs. Een van drie, Siccar Point, schreef ze samen met Dave. Opener Craigie Hill kent Karine via de versie van Dick Gaughan’s album Handful of Earth. Van oorsprong is het een Iers lied over immigranten en ook van toepassing op Karine, want haar overgrootvader Bernard Quinn kwam uit Donegal. Zelf ken ik Craigie Hill het best van de meesterlijke vertolking van Colleen Raney van haar schitterende album Here This Is Home. Een andere traditional is het overbekende The Parting Glass, ontelbare keren gecoverd tot aan Sinéad O'Connor aan toe. Oorspronkelijk is het een sean-nós, een a capella gezongen lied. Het krijgt hier een bloedstollend mooie vertolking. Het album eindigt met nog een bekende traditional Ae Fond Kiss van de Schot Robert Burns. Het heeft een bijzondere betekenis voor Karen, omdat het gespeeld werd op de begrafenissen van een aantal dierbaren van haar. The Path That Winds Before Us schreef ze voor buren van haar. Richard Fariña schreef ooit voor de bekende Ierse traditional My Lagan Love een nieuwe tekst en noemde het The Quiet Joys of Brotherhood, welke Karine vooral goed kent in de versie van Sandy Denny. De piano wordt hier op een bijzondere, percussieve manier gebruikt. In haar vertolking van Talk to Me of Mendocino blijft ze erg dicht bij de originele versie van de betreurde Kate McGariggle. Zelfs haar klankkleur is nagenoeg dezelfde. Een van de hoogtepunten vormt voor mij Heaven’s Hound, de laatste song die Michael Marra ooit opnam. De overige twee songs van Karines hand, Siccar Point en Travel These Ways doen zeker niet onder voor het overige materiaal. Karine volg ik al sinds haar debuut Faultlines nauwgezet en behoort sindsdien tot mijn favoriete zangeressen. De releasedatum lijkt me goed gekozen, het zal voor mij een ideale metgezel gaan worden op de komende, lange winteravonden en op zondagochtenden.
Theo Volk
Releasedatum : 1 oktober 2021 Hudson Records
Website : https://www.karinepolwart.com/