Ben Nicholls : Duets


 

Ik ben niet een uitgesproken Folkmuziek adept, echter tegelijkertijd kan ik veel van wat zich bevindt in de catalogus van Hudson Records enorm waarderen. In de eerste plaats spreekt het (semi)akoestische geluid van de traditionele instrumenten mij aan, terwijl ik mij ook herken in de bijbehorende onthaastende en relativerende boodschap, die je steevast terugvindt in dit genre. Er wordt geappelleerd aan de natuurlijke elementen binnen ons bestaan; de imposante horizonnen, bos-en berglandschappen, kabelende beekjes, en onze aanwezigheid daarbinnen als gast. Dat de aarde ondertussen voor zichzelf lijkt te hebben gekozen, nemen we momenteel maar even voor lief. Binnen de Folk zijn weerstand, tegenslag, of onrechtvaardigheid geen onbekende thema’s, echter de natuur zelf is oprecht en eerlijk. Datzelfde geldt voor de traditionele instrumenten; altijd een eerlijk geluid. Het geluid van de bas is een essentieel onderdeel binnen de Folk. En Ben Nicholls is niets anders dan een uitermate gewaardeerde muzikant binnen de Britse Folk, en wellicht meer specifiek de laatste jaren, binnen Hudson Records. Deze Brit heeft veel van hun artiesten terzijde gestaan, en het album Duets is daar een weerslag van. De titel Duets impliceert eigenlijk al dat hij op dit album samenwerkt met artiesten, veelal bekend van eerdere projecten uit zijn/hun achter liggende loopbaan. Een kleine opsomming mag dan ook niet ontbreken; Nadine Shah, Cara Dillon, Sam Lakeman, Seth Lakeman, Tim Eriksen, Kris Drever, Chris Vatalaro, Fay Hield, John Smith, Martin Simpson, Sam Sweeney, Chaim Tannenbaum, Patsy Reid, Evan Jenkins en Jon Boden. Niet de minste! Een reeks uiteenlopende uitvoeringen en nummers hoor je, wat te denken van Richard Thompson’s Where the Drunkards Roll uitgevoerd samen met John Smith. Deze er uitlichten was in een zeker zin onnodig, want er staat veel moois op dit album. Het instrumentale Elfen Waltz doet in het geheel niet onder bij de rest; alleszins!

Ga eens naar de homepage van Ben’s site. Prachtig de cognackleurige foto, haarscherp, echter inclusief groeven en oppervlakkige beschadigingen in het houtwerk. Typisch een instrument dat gebruikt wordt voor het doel waarvoor hij gemaakt is, en tegelijkertijd een ornament is. Ben Nicholls – Bass Player. Enerzijds een vaardigheid die de artiest zich heeft eigengemaakt, anderzijds het talent van een man, die zijn liefde specifiek voor de bas heeft opgeschaald. Zelf bespeel ik geen instrument, maar kan mij voorstellen dat een muzikant zijn hart verpand heeft aan zijn instrument. En ergens kan ik mij voostellen dat die verbinding met een traditioneel instrument nog dieper gaat. De verbintenis met zijn instrument, en met de artiesten binnen hun gemeenschappelijk genre komt terug op dit album. Geen popplaat, maar gedreven musici die opgaan in de muziek. Mijn gretigheid naar muziek lijkt de laatste tijd ietwat geluwd. Ik beperk mij veelal tot mijn bestaande collectie, en sporadisch komt daar dan nog iets nieuws bij. Duets kun je wellicht beter omschrijven als van alle tijd, want dit is het soort muziek waar de tijd geen vat op heeft. De wortels zitten gegrond in de traditie, echter klinkt anno 2024 als springlevend. Muziek door mensen, voor mensen, waarbij ditmaal een hoofdrolletje is weggelegd voor Ben Nicholls.

Rein van den Berg

Releasedatum : 5 april 2024 Hudson Records

Website : https://bennicholls.net/