Al jaren ben ik een uitgesproken fan van de
muziek van Garnet Rogers. Helaas heeft het alle schijn dat Garnet sinds zijn
album, Summer’s End, (2014) zijn carrière aan de wilgen heeft gehangen. Hij
treedt nog sporadisch op, lees ik, maar of hij nog nieuwe platen gaat maken?
Het duurde jaren voordat het ,eveneens donderbruine, stemgeluid van zijn broer
Stan mij minstens zo wist te bekoren. Garnet’s solocarrière kwam pas van de
grond na de onfortuinlijke dood van zijn broer in 1983. Over die periode met
zijn broer heeft Garnet uitgebreid geschreven in zijn boek Night Drive –
Travels with My Brother. Op basis van dat boek kan ik mij overigens levendig voorstellen
dat Garnet tegenwoordig rustig aan doet. Hij geeft in zijn boek een kijkje in het
bestaan van een beginnend artiest, en de hobbels waar ze onderweg tegen
aanlopen. Aanvankelijk was ik enigszins voorbehouden ten aanzien van Stan’s
muziek, aangezien ik hem tegen Folkloristisch aan vond leunen. Merkwaardig
genoeg heeft het jaren geduurd voordat het repertoire van Stan inzonk bij mij.
Nu durf ik bijna te stellen dat Stan zijn broer heeft voorbijgestreefd waar het
mijn waardering voor beide artiesten betreft. Hun beider repertoire laat zich ondertussen
niet wegdenken binnen mijn verzameling. Evengoed heb ik het aangedurfd de vinyl
box Songs of a Lifetime te kopen. De meest serieuze hobbel hier is de EUR-prijs,
vandaar dat ik rechtstreeks via Bandcamp kocht, hopend dat de Nederlandse
Belastingdienst mij genadig zal zijn.
Naast deze box bezit ik Stan’s albums op CD in geremasterde vorm. Zijn zang, zijn performance, weet mij op de één of andere manier enorm te raken. Hij zingt over de alledaagse dingen, over werkers (vissers en boeren) in hun leefomgeving. Zijn verhalen zijn zowel persoonlijk als geschiedkundig. De zeevaart, zoals je kan beluisteren in the Northwest Passage, weet Stan overtuigend te brengen. Een a cappella maar liefst! Ondanks dat ik niet de teksten van zijn nummers integraal ken is regelmatig de behoefte mee te zingen. Beide broers zijn geboren in Ontario, maar kwamen ook met een zekere frequentie in Nova Scotia. Het moet hier zijn dat Stan’s fascinatie ontstond voor de zee en de zeevaart. Eerlijk gezegd heb ik geen idee of er in Nederland liefhebbers zijn voor de muziek van de gebroeders Rogers. Na de dood van Stan op drieëndertigjarige leeftijd aan boord van een verkeersvliegtuig heeft (de zes jaar jongere) Garnet nooit meer een stap aan boord van een vliegtuig gezet, dus qua promotie beperkte men zich vooral tot Canada, en Noord-Amerika. Muziekbeleving blijft een ongrijpbaar fenomeen, hoorde ik vandaag. Iedereen heeft zijn eigen voelsprieten, en die van mij hebben mij gedreven richting Stan & Garnet Rogers. Muziek met verhalen over mensen die midden in het leven staan. Grappig in zeker zin, wat hun muziek ervaar ik als behoorlijk aansprekend, terwijl ik doorgaans mijn emoties goed wist te onderdrukken/camoufleren. Het gekke is dat deze gevoelige muziek mij tegenwoordig veel meer doet dan voorheen. Muziek met het hart op de juiste plaats. Zowel eigen geschreven muziek, als covers.
Rein van den BergReleasedatum : 8 maart 2024 Borealis Records
Website : https://stanrogers.net/