Wanneer je de hoes van Rhumba Country naast In
the Blossom of their Shade legt dan pakt Pokey de draad op waar hij hem de
vorige keer heeft laten liggen. De eerste nummers bevestigen dat hij geen
trendbreuk lijkt te willen maken. Toch kom ik gaandeweg tot de conclusie dat
Pokey poogt zijn horizon te verbreden, muzikaal gezien dan. Hij lijkt een stap
te doen om ietwat weg te trekken van een traditioneel aandoende sound, naar
meer modern en eigentijds, maar vooralsnog blijft hij vooral veel plezier te
beleven aan inspiratie die gevonden lijkt in de jaren 50 & 60. De
omschakeling vindt op Rhumba Country nog niet plaats. Het derde nummer, Run,
run, run … een dansnummer die qua stijl en vrolijkheid zo in de score van
Disney’s Junglebook had kunnen staan. Feel like a Sailor, lost at sea had niet
misstaan op zijn vorige album. Eenmaal aangekomen bij Sister Andre gaat Pokey’s
stem ietwat meer in de hoogte. Het tempo blijft onverminderd dansbaar, evenals
de ambitie om een gedreven nummer af te leveren. Bij So Long Chicago zwakt het
tempo enigszins af.
Wellicht intuïtie, maar mijn gevoel zegt mij dat Pokey zoekende is, terwijl hij tegelijkertijd vooral plezier beleeft aan zijn huidige muzikale wereld. Hij leent qua stijl, maar doet daarnaast vooral zijn eigen ding. Wie weet zit ik er volkomen naast en is Pokey daarentegen momenteel privé en muzikaal juist enorm content. Mijn waardering naar zijn recentste platen is er niet minder om. Vakmanschap en muzikaliteit liggen bij Pokey LaFarge aan de oppervlakte. De droefheid en onrust die je voorheen terugvond in zijn muziek heeft plaats gemaakt voor een opgeruimd geheel. Dansend trekt Pokey LaFarge je in Rhumba land. Later deze maand vertrek ik richting Maine. Wat zou het leuk zijn wanneer deze bezetting daar ergens optreedt.
Rein van den BergReleasedatum : 10 mei 2024 New West Records
Website : https://www.pokeylafarge.net/
Pokey LaFarge live :
30-11 BRUSSEL : Le Botanique
06-12 HENGELO : Metropool
07-12 BREDA : Mezz
08-12 AMSTERDAM : Paradiso