Gisteren was het optreden voor Ralph de Jongh in Café De Klomp een soort thuiswedstrijd. Ralph groeide immers in de regio op in Nispen. Bovendien kennen kroegeigenaar Jac van Dongen en Ralph elkaar al de nodige jaren. Zo speelde Ralph al een aantal keren op het Blommenkindersfestival, waaraan van Dongen verbonden is.
De vorige keer dat Ralph in De Klomp optrad moest ik helaas verstek laten gaan. Ralph had collega Freek Prins (zang, cajon) meegenomen. De heren kennen elkaar zo’n tien jaar, sinds Ralph een keer bij Freek thuis speelde op een verjaardagsfeestje. Beiden zijn trouwens van huis uit loodgieter.
Donderdag hadden ze samen met Max Joosten nog opgetreden in de 2500ste aflevering van het programma Bluezy op RTV Ridderkerk. Ze waren daar al vaker te gast, drie jaar terug werd op Valentijnsdag de geweldige live-cd Bluezy opgenomen. Naast Max en Freek was ook de sublieme Poolse violiste Ewa Pepper erop te horen.
Ralph en Freek speelden drie sets van ongeveer een half uur elk. Veelal bluesnummers maar ook wat covers. Een ervan was Carol van Chuck Berry. Ralph leerde dat nummer kennen via de Stones versie, die op hun debuutalbum stond. Het nummer is terug te vinden op Ralph’s laatste dubbel live-cd Koeln/Musicon.
Wel echte Stonesnummers die het tweetal coverden waren Satisfaction en Wild Horses. Ook willigde hij een verzoekje van zijn achterneef Wim in, de Cuby+Blizzards klassieker Window of My Eyes. Harry Muskee was de ontdekker en mentor van Ralph. De twee leerde elkaar ooit kennen na een optreden in het bekende muziekcafé De Amer.
Zoals je van Ralph mag verwachten ging hij volledig in de muziek op. Uiteraard had Ralph zijn klompen meegebracht. Het beste bewaarde de heren voor het laatst, een bijzonder intense versie van Buddy Holly’s Not Fade Away. Een nummer dat door The Stones ook gecoverd werd op hun debuut. Ondanks het druilerige weer was de Klomp gelukkig toch nog redelijk goed gevuld. Hopelijk komen de heren snel terug.
Theo Volk