Menigeen zal zich nog het interview en het optreden van het gezin Kroonenberg in DWDD van drie jaar terug kunnen herinneren. Bij de vrouw van Philip, Kunststof-presentatrice Jellie Brouwer, werd in 2016 kanker geconstateerd. Het hele ziekteproces en de uiteindelijke genezing legde Philip chronologische vast in liedjes en vormen samen het album Some More Time. Mijn eindconclusie was toen “Some More Time is een urgent album over saamhorigheid, hoop en liefde.”. Helaas kreeg Philip vervolgens door de Coronapandemie niet de mogelijkheid om het fraaie album te gaan promoten.
De afgelopen paar jaar kon zijn werk als psychotherapeut gelukkig gewoon doorgang vinden en bleef de stroom van nieuwe liedjes onverminderd doorgaan. Deze keer gaat het wat minder over zijn gezin, maar wat vaker over de mensheid in zijn algemeenheid. Zowel opener I Got a Line als afsluiter The Therapist gaan over zijn werk als psychotherapeut in de verslavingszorg. Een veeleisende baan, die hem echter zeer veel voldoening geeft.
I Got a Line is een heerlijk swingend uptempo nummer met blazers, een ode aan zijn werk, mooi verwoord in regels als :
“The gambling and the drinking
The sniffing up cocaine
It’s all just a way to regain control
Over a losing game
I got line
I got a chord
You got a story to be told
That’s got to be told
I got a line
That you can hold”
The therapist gaat over de voldoening die zijn werk hem geeft.
De meeste liedjes kwamen gewoon aanwaaien. Uitzondering op die regel is 21.Toen zijn dochter Patsy 21 werd wilde ze een 21-diner geven voor haar vrienden. Ze vroeg haar vader voor de grap voor die gelegenheid een liedje te schrijven en zo geschiedde. Op de bewuste avond van het diner werd het ten gehore gebracht door Philip samen met dochter Dunja achter de piano. 21 is uiteindelijk op diezelfde sobere manier op de plaat gekomen.
Het onderwerp Corona ging ook niet aan Philip voorbij. Philip vraagt zich af in Tiny Little Enemy of de mensheid uiteindelijk iets zal leren van de pandemie en andere rampen. Hij denkt weinig, hij heeft volgens mij een niet al te hoge pet op van de mensheid in zijn algemeenheid, getuige de slotregels :
“Tiny little enemies
That’s what we have become
In search for brand new remedies
So we can carry on
Doing what we’ve done”
Niet alle liedjes hebben zware thema’s. Bijzonder aanstekelijk is Walking in the Wind, een vrolijke lofzang op het wandelen in de natuur, bij voorkeur aan zee. De hoofdrol is hier weggelegd voor de uit duizenden herkenbare vioolspel van maestro Joost van Es.
Kosten noch moeite zijn gespaard voor het inkleuren van de liedjes. Naast zijn drie dochters, zijn een blazerssectie, het vermaarde strijkkwartet The Dutch String Collective en huisdrummer Jeroen Kleijn van Excelsior te horen. Een prominente rol is weggelegd voor coproducer Reyer Zwart. Niet alleen speelt hij een dozijn instrumenten op het album, maar verzorgde ook de strijkers- en blazersarrangementen. Vooral in Baseball Bat tillen die strijkers het nummer naar een hoger niveau. Strijkers die sterk herinneren aan die van de eerste twee albums van de veel te vroeg overleden Nick Drake. Baseball Bat is een hart onder de riem voor de broer van zijn vrouw.
Soms heeft men weinig nodig om te kunnen ontroeren, zoals in het beklijvende duet tussen Philip en Patsy in Life and Death. De meeste liedjes schreef Philip alleen, vier echter met dochter Lynn. Het voert te ver om alle liedjes te belichten op dit gevarieerde album. Muzikaal gezien staat het album als een huis en heeft Philip weer een hoop te vertellen. The Therapist wordt geleverd met een keurig verzorgd tekstboekje met artwork.
Some More Time was een wat ontroerender album, muzikaal gezien daarentegen weet The Therapist mij net iets meer te overtuigen. Hoe dan ook, beiden zijn prachtplaten.
Theo Volk
Releasedatum : 9 september 2022 Excelsior Recordings
Website : http://philipkroonenberg.com/